Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Beylon, Dr. David]

BEYLON (Dr. David), geb. te Doornik, als zoon van den ‘luitenant militair’ Nicodemus Beylon en diens echtgenoote Johanne Marie Goupil, en overl. te Batavia 23 Dec. 1781, broeder van Dr. Gasparus Beylon, chirurgijn-majoor bij de Staten-troepen, en wel 1766 in het Regt. de Salve, 1780 Regt. Douglas, bij het Bataljon van Brakel, 1783 in het Regt. van Nyvenheim, en gehuwd met S.C. Baud. David B. kwam in 1768 met ‘de Zilvere Leeuw’ voor de Kamer Rotterdam uit als chirurgijn der O.I. Compagnie. 14 Mei 1771 werd hij als opperchirurgijn benoemd tot vijfde practicijn en tweede verbandmeester in 's Comp. Binnen-Hospitaal, onder een nieuw 5-jarig verband; 25 Febr. 1772 werd hij ‘Stads Chirurgijn’, en 25 Mei 1779 ‘Stadsapotheker’. 27 Aug. 1779 werd hem opgedragen aan de 3e en ondermeesters les te geven in de medicijnen, en vooral in de chirurgie. 1 Juni 1780 werd hij benoemd tot ‘lid in 't eerwaarde Collegie van Weesmeesteren’ te Batavia. Hij promoveerde tot doctor in de geneeskunde, bij afwezen, in 1780. David B. trouwde tweemalen: 1e te Batavia 6 Oct. 1771 met Johanna Helena Dekker, overl. te Batavia 15 Maart 1778, dochter van den opperchirurgijn Andreas Johannes Dekker en diens echtgenoote Catharina Johanna Swartsenburg; zij testeeren gezamenlijk 12 Dec. 1772 t.o.v. notaris L. Rolff; 2e te Batavia 17 Oct. 1779 met Anna Elisabeth Vermeer, geb. te Oostburg (Staats-Vlaanderen), dochter van Ds. Theodorus Vermeer en Anna Elisabeth Rog. Zij testeeren gezamenlijk 12 Dec. 1780. Uit het eerste huwelijk werden 3 dochters geboren en uit het tweede een zoontje, dat iets ouder dan een jaar werd. Beylon is de eerste auteur in de

[p. 60]

medische wereldlitteratuur, die de knokkelkoorts beschreef, welke studie, getiteld Korte aantekening wegens eene algemeene ziekte doorgaans genaamd de knokkel-koorts, opgenomen werd in het Tweede deel der Verhandel. Batav. Genootsch. v. Kunsten en Wetenschappen, gedrukt in d'E. Compagnies Boekdrukkerij bij Egbert Heemen, 1780, waarvan in 1921 door v. Römer bij den Javaschen Boekhandel en Drukkerij een herdruk werd bezorgd, waarvoor de tekst gebruikt werd van de uitgave, die in 1784 in Nederland bij Reinier Arrenberg te Rotterdam en bij Johannes Allart te Amsterdam was verschenen.

Zie: von Römer, Historische Schetsen (Batav. 1921), diens Toelichting bij den herdruk van 1921; zijn Dr. David Beylon herdacht (Feuill. Geneesk. Tijdschr. v. N. Indië, LXXII (1932), afl. 6; D. Schoute, De Geneeskunde in den Dienst der Oost-Indische Compagnie (Amst. 1929), waarin hij echter onjuist Bylon wordt genoemd, daar hij zichzelf schreef, als hier gedaan wordt.

v. Römer