Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Wassenaer Starrenburg, Willem Lodewijk Worbert graaf van]

WASSENAER STARRENBURG (Willem Lodewijk Worbert graaf van), geb. 23 Sept. 1744, overl. te 's Gravenhage 25 Mrt. 1833, was de zoon van Pieter van Wassenaer Starrenburg en Anna Arnoldina van Boetzelaer.

Daar hij tot den hoogsten adel van Holland behoorde, terwijl die provincie nog slechts ongeveer een tiental edelen had, ontbrak het hem reeds als jonge man niet aan ambten. Zoo was hij baljuw en meester der wateren van Holland, dijkgraaf van Rijnland, luitenant en drossaart-generaal der domeinen van Daelhuis en 's Hertogenbosch, meesterknaap van Holland en West-Friesland, raad en generaal-rentmeester van de goederen der voormalige adbij Leeuwenhorst, directeur der Oost-Indische Compagnie. Later werd hij benoemd tot curator der leidsche hoogeschool.

Op 5 Juli 1780 werd hij benoemd tot gezant te St. Petersburg. Op het voorbeeld van keizerin Katharina II was het hof daar zeer losbandig, en

[p. 1282]

hij liet niet na, dat voorbeeld te volgen. Hij maakte het hof aan de prinses Katharina Sergiewna Trubetzkoi. Zij werden zelfs 30 Dec. 1781 te 's Gravenhage als ondertrouwd ingeschreven, maar zeer kort daarna werd de verloving afgebroken, zonder door een huwelijk gevolgd te zijn.

Op 31 Dec. 1784 werd van Wassenaer door de Staten-Generaal als gezant ontslagen. In Sept. 1785 keerde hij naar Nederland terug.

Op 7 Febr. 1786 werd de inschrijving van ondertrouw bij beschikking der schepenen van 's dravenhage geroyeerd.

Hij was een hevig tegenstander der Patriotten. Op een reis van 's Gravenhage naar het oosten des lands werd hij te Voorburg door een daar gestationneerd vliegend legertje aangehouden en hij heeft zich daar slechts van gevangenschap kunnen redden door zich voor te doen als zeer sympathiseerend met de Patriotten.

In 1795 werd hij uit al zijn ambten gezet en hij heeft de volgende jaren meestal in het buitenland gewoond. In 1815 vestigde hij zich weder te 's Gravenhage en 14 Jan. 1816 werd hij door den Koning benoemd tot lid der Eerste Kamer.

Hij was een der meest conservatieve, of liever reactionnaire leden van dat lichaam.

Ingevolge het Souverein besluit van 26 Aug. 1814 verkreeg Maassluis, dat vroeger steeds een onderdeel der aan van Wassenaer behoorende heerlijkheid Maasland geweest was, maar nu tot stad verheven was, een lid in de Staten van Holland. Dit lid werd 29 d.a.v. door den Souvereinen Vorst benoemd en nam zitting. Hiertegen protesteerde van Wassenaer, terwijl van Leyden Gael (dl. IV, kol. 624), heer van Vlaardingen, waarmede hetzelfde het geval was, de benoeming van het lid voor die stad goedvond. Er is lang van regeeringswege met van Wassenaer onderhandeld; bij de periodieke aftreding van het lid voor Maassluis L. Schelvisvanger, was er nog geen overeenstemming, zoodat er 23 Juni 1817 geen verkiezing plaats had. Eindelijk werd op aandrang des Konings overeenstemming bereikt en genoemd lid in Aug. 1818 herkozen.

Van Wassenaer is nooit gehuwd geweest. Hij had bij een waarschijnlijk gehuwde vrouw Johanna Margaretha Canette een zoon, Lodewijk Jan Worbert, geb. 11 Febr. 1778, overl. 15 Juni 1836, luitenant-kolonel der artillerie.

Zie dienaangaande: M.G. Wildeman, Les Worbert comtes de Wassenaer-Starrenburg devant le tribunal de l'histoire (Amersfoort et Alost 1899).

Ramaer