[Schoonhoven, Simon van]
SCHOONHOVEN (Simon van), neef van Joh. Dirksz. van Schoonhoven. Hij werd in het windesheimsche klooster Lievendaal (‘Domus Sancti Salvatoris’) te Eemstein bij Dordrecht geprofest, was aldaar eerst proost, daarna eenvoudig regulier kanunnik; later - omstreeks 1400 - eerste prior te Goch. Hij stond bekend als een bekwaam prediker en gevierd spreker, van wien gezegd wordt dat hij in het kapittel van Windesheim meermalen ‘disertos sermones’ hield. Aan hem waren gericht de Epistolae missae in Eemsteyn; zie boven, onder Johannes Dirksz. van Schoonhoven.
Zie: W. Moll, Kerkgesch. van Ned. vóór de hervorming II, 2de st. (Arnh. 1867), 116 aant. 2, 408-409; J.C. van Slee, De kloostervereeniging van Windesheim (Leid. 1874), 32, 45, 187; J.G.R. Acguoy, Het klooster te Windesheim en zijn invloed II (Utr. 1876), 89 de aant., 317-318, III (Utr. 1880), 19-20, 46.
Brinkerink