Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Penon, Georg]

PENON (Georg), geb. 15 Mei 1788 te Emden, overl. 21 April 1850, zoon van Ds. Johannes Penon (predikant en praeses van den oostfrieschen Coetus te Emden). Hij werd 20 Sept. 1805 ingeschreven als theol. student aan de hoogeschool te Groningen. Na zijn studie volbracht te hebben aanvaardde hij 4 Nov. 1810 het predikambt te Wagenborgen, waar hij een tijdlang, ten gevolge van de fransche soldaten uit Delfzijl en de belegering der vesting, onrustige en zorgvolle dagen beleefde. Maandenlang was hij verhinderd in de kerk, die tot arsenaal was ingericht, zijn dienst te verrichten. Hij deelde er met de gemeenteleden in den last der inkwartiering, terwijl zijn vrouw met een klein kind midden in den winter in een bootje over den Dollard naar haar ouders te Emden de wijk nam. Een paar jaar was hij er schier geheel zonder traktement. Uit gehechtheid aan zijn gemeente sloeg hij eerst een aanlokkelijk beroep naar Hamswerum (O. Fr.) af, doch toen hij eenigen tijd later het beroep naar Wester- en Heiligerlee ontving, nam hij het aan. Op 18 Dec. 1814 werd hij hier door zijn zwager Ds. D.J. Mackaij, toen nog predikant te Twijzel c.a., in zijn ambt bevestigd. Bij zijn komst was de oude pastorie door een nieuwe vervangen en naar de kom van het dorp verplaatst. In 1817 hielp hij uit vrijwillige bijdragen der gemeente een orgel in de kerk stichten. In vereeniging met zijn vriend en geestverwant Ds. Cramer van Baumgarten te Midwolda,

[p. 786]

gaf hij een vraagboek uit, getiteld Christelijk Onderwijs, volgens den leiddraad van het Kort Begrip. Hij was een vriend van de klassieke letterkunde, en daarin niet onervaren. Zijn wankele gezondheid noodzaakte hem op 61-jarigen leeftijd emeritaat aan te vragen, dat hem met het einde van 1849 verleend werd. Hij was gehuwd met Adriana Catharina Mackaij, geb. 25 Mei 1790, overl. 1 Maart 1831, voor wie hij een latijnsch grafschrift maakte. Al zijn vijf zoons werden door hem tot de studie opgeleid. Zijn zoon Hugo (ingeschreven als theol. stud. te Groningen 4 Sept. 1832) stierf als theol. cand. Zijn jongste zoon David George, die te Bonn tot doctor in de letteren promoveerde, ligt begraven onder een grafsteen op het Vreemdelingenkerkhof te Venetië. Een andere zoon, Petrus, geb. te Westerlee, werd 7 Sept. 1842 als theol. stud. te Groningen ingeschreven, was zijn vader gedurende 2 jaar in het ambtelijk werk behulpzaam en werd 3 Nov. 1850 als opvolger van Ds. Adriani predikant te Loppersum. Op 27 Juli 1862 bevestigde zijn broeder J. Pennon predikant en superintendent te Weener (O.-Fr.) hem te Westerlee c.a. Van hem verscheen: Rede ter herdenking van het honderdjarig bestaan van het kerkgebouw der Herv. Gemeente te Wester- en Heiligerlee, uitgesproken 20 Mei 1877, met geschiedk. aanteekeningen, waaraan ook deze levensschets is ontleend.

Wumkes