Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Langerak, Johan van (2)]

LANGERAK (Johan van) (2), ridder, heer van Langerak en Nijpoort (Nieuwpoort), geb. omstr. 1375, overleden tusschen 1433 en 1439, zoon van Gijsbrecht, zie hiervoor, en van Bertha van Bloys.

Op beloken Pinksteren 1400 werd hij door zijn neef, den heer van Arkel, beleend met half Nijpoort en met andere goederen, die zijn vader van dezen hield. Des anderen daags in Maart 1405 beleend met het huis Langerak; in 1409, bij transport van zijn zuster Johanna, met de tienden van Ammers. In 1409 wordt hij dijkgraaf van de Alblasserwaard genoemd, in 1410 drost van Altena. Van Mieris, IV, 232, zegt dat hem dit drossaardschap en rentmeesterschap met den kleinen tol te Woudrichem en de slotvoogdij van Loevestein 13 Mei 1413 door Willem van Beieren werd ‘bevolen’. Hij bezat met Arend van Leyenburg de heerlijkheden en goederen van Giessen in leen, die zij 25 Juli 1413 aan den hertog overgaven en die toen de heeren en ambachtsheeren in den Alblasserwaard, die den dijk hadden gemaakt, er mee beleende (v. Mieris, IV, 243). Den kleinen tol te Woudrichem bezat hij stellig nog 18 Oct. 1415, toen de andere tollen in het openbaar verpacht werden (a.v. 355, 356). Hij belooft 15 Aug. 1416 met andere edelen en steden van Zuid-Holland vrouwe Jacoba na den dood haars vaders als erfdochter en leenvervolgster te zullen ontvangen en huldigen (a.v. 384). Zij geeft hem 20 Juli 1417 namens haar het bestuur over de goederen van de heeren Jan en Willem van Egmond (a.v. 406). Ondergenoemde Gen. Her. Bl. deelen mee dat hij in 1418 tot kastelein vàn Loevestein werd aangesteld en dat hij daarover in 1419 verschil had met Jacob bastaard van de Leck. Men leze echter hierover wat van Mieris, IV, 480, 81, 516, 517, 559 meedeelt, waar Dirk van Heukelom als slotvoogd wordt genoemd, die verschil had met Philips bastaard van de Leck. In 1420 werd Johan van Langerak met Langenstein, met half Nieuwpoort en met de

[p. 577]

goederen, die zijn vader hield, beleend. Volgens Gen. Her. Bl. was hij in 1422 baljuw van Schoonhoven. Hij verzocht in 1424 Walraven van Meurs om neutraliteit in den oorlog tusschen Gelre en het Sticht (v. Mieris, IV, 746). Hij streed denkelijk in den veldslag bij Alphen aan de zijde van Jacoba en is daar tot ridder geslagen; althans in 1426 komt hij met dien titel voor.

J.v. Langerak was tweemaal gehuwd, eerst met Elburg van Polanen, dochter van Otto, heer van Asperen, en van Johanna van Voorst en Keppel. Hij won bij haar één dochter Elburg, de echtgenoote van Rutger van den Boetzelaer (dl. VIII, kol. 159). Zijn tweede vrouw was Agnes van der Nase (Nahuys of Ahuys), dochter van Ludolf. In 1430 tocht J. van L. deze tweede vrouw aan tienden en aan den molen te Langerak en maakte in 1433 een magescheid met zijn schoonzoon en dochter over de nalatenschap van zijn eerste vrouw. Daarbij ontving de tweede gade 100 rijnsche guldens en werd getocht; voor het overige werd zijn dochter Elburg zijn erfgename, alles voorbehoudens den tocht aan zijn moeder, vrouwe Bertha en aan zijn zusters Bertha, de abdis van Rijnsburg, en Johanna.

Zie: Geneal. Herald. Bl. IX, 207, 208; van Mieris, Groot Charterboek.

Regt