Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Casteleyn, Mr. Gerard]

CASTELEYN (Mr. Gerard), geb. te Haarlem 1665, begr. aldaar 20 April 1702, courantier. Hij was een zoon van Abraham Casteleyn, die voorgaat, werd op 21 Nov. 1686 als jur. student te Leiden ingeschreven en promoveerde 4 Dec. 1687 op een dissertatie Ad legem Juliam majestatis. Hij volgde zijn moeder Margaretha van Bancken, overl. 1692 of 1693, op als hoofd van de Haarlemsche Courant (lid van het haarlemsche boekverkoopersgilde werd hij in 1693). Op 15 Aug. 1701 koos men hem tot lid van de vroedschap van Haarlem.

Hij huwde op 17 Maart 1698 met Anna

[p. 136]

Maria Colterman; dit huwelijk (waarop Jacob Storm een gedrukt bruiloftslied dichtte) werd in de Gereformeerde Kerk te Haarlem gesloten, waaruit blijkt dat Gerard tot de staatskerk was overgegaan. Zijn weduwe, op wier naam de courant werd voortgezet, hertrouwde te Haarlem op 2 Aug. 1705 met den Amsterdammer Mr. Nicolaas Habett, raad en schepen van Haarlem, overl. 22 Jan. 1722. De eigenlijke redacteur van de Haarlemsche Courant schijnt na den dood van Gerard echter geweest te zijn Mr. Jan Abraham Casteleyn, die volgt. Onder dezen werd de courant op de oude wijze voortgezet. Dat de courantier door zijn geheime correspondenten goed werd ingelicht, bewijzen de vele klachten van buitenlandsche mogendheden. In verband hiermede verzochten o.a. in 1702 en 1706 de Staten van Holland aan de regeering van Haarlem om tegen den redacteur van de courant op te treden. In 1713 verzochten Burgemeesteren en Raad van de stad Neurenberg aan de regeering van Haarlem om den courantier een door hem geplaatst bericht over het heerschen van besmettelijke ziekten te Neurenberg te herroepen, terwijl in 1720 John Law zich beklaagde over ‘eenige aanstootelijke passages in de Haarlemsche Courant tot nadeel van het arrangement der Finantien in Vrankrijk’. Mede door den steun van de haarlemsche overheid schijnen al deze klachten op niets te zijn uitgeloopen.

Na den dood van Anna Maria Colterman (begr. te Haarlem 2 April 1737) ging de courant over in handen van Izaäk en Johannes Enschedé (dl. IV, kol. 571-72), wier nakomelingen deze thans nog in eigendom hebben.

Zie: J.J. Enschedé, Beschouwingen enz. (1849), 17; A. van der Willigen Pzn., Geschiedkundige aanteekeningen over Haarlemsche schilders (1866), 94; dezelfde, Les Artistes de Harlem (1870), 109; W.P. Sautijn Kluit, De Haarlemsche Courant in Handelingen en Mededeelingen van de Maatschappij der Ned. Letterkunde te Leiden (1873), 28 e.v.; Ledeboer, Alphabetische lijst der boekdrukkers enz. (1874), 32; C. Ekama, Catalogus van boeken, pamfletten enz. over de geschiedenis van Haarlem I (1874), 74.

Wijnman