Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 9

[Buschman, Isaäc]

BUSCHMAN (Isaäc), geb. te Grave 1742, overl. te Oss 10 Juli 1813, zoon van Willem Buschman, predikant aldaar, en Anna van Broekhuijzen (zijn grootvader was Petrus (1) B., zie dl. VI, kol. 239).

Isaäc B. werd predikant te Ravenstein in 1766 en te Oss en Heesch in 1770. Hij was gehuwd, 5 Mei 1799, met Margaretha Dingemans (geb. te Spaarnwoude 1736, overl. te Oss 3 Febr. 1821), weduwe van Hercules Lathouwers, predikant te Berchem en Nistelrode, overleden 1798.

Hij doopte te Oss, 21 Maart 1788, een ‘Asiatische negerin’ van den mahomedaanschen godsdienst, dienstbode van J. Gijsberti Hodenpijl, oud-schepen van Batavia, die te Oss het ‘Hooghuis’ bewoonde (zie art. T.D.v. Breugel, dl. VIII, kol. 215).

Onder predikant Buschman werd in 1800 te Oss de groote kerk door de Katholieken genaast

[p. 119]

(zie: Uit het verl. v. Oss en omgev., in het weekbl. De stad Oss 14 Oct.-23 Dec. 1927).

In Nov. 1803 kocht B. met eenige anderen 60 perceelen heidegrond te Oss, ter ontginning. Steph. Hanewinkel in zijn Gesch. en Aardrijksk. beschrijving v.d. Meyerij v. 's Hert., pag. 532, noemt Buschman een liefhebber van de verbetering van den landbouw.

Hij liet geen kinderen na.

Cunen