Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Limburg, Walram III hertog van]

LIMBURG (Walram III hertog van), 1221-1226, zoon van Hendrik III (zie artikel) en Sophia van Saarbruggen. Hij was door zijn huwelijk met Ermesinde, dochter van Hendrik den Blinde, graaf van Luxemburg, la Roche en Durbuy geworden, ook voerde hij het bestuur over een deel van Namen en het markgraafschap Arlon, dat zijn vader tot bruidsschat zijner schoondochter had bestemd (Mei 1214). Ook was hij heer van Montjoie en 's Hertogenrade. Hijkwam in twist met Engelbert van Berg, aartsbisschop van Keulen, die zich verzette tegen het huwelijk van Walram's zoon Hendrik met de dochter van zijn broeder, Adolf V graaf van Berg, welke twist echter door vergelijk werd bijgelegd. Frederik van Issenburg, met een dochter van Walram gehuwd, was voogd van het ambt Essen en kwam in die hoedanigheid in strijd met genoemden aartsbisschop, die door hem verraderlijk om het leven werd gebracht (7 Nov. 1225). Frederik zocht bij zijn schoonvader op het kasteel Limburg een schuilplaats. Hij bereikte dit echter niet, werd door Baudoin de Genneffe gevangen genomen en te Visé aan Gerard III graaf van Gelder, den bondgenoot van den nieuwen aartsbisschop van Keulen, Hendrik van Mulenark, uitgeleverd. Van Walram is weinig naders meer bekend. Hij bevond zich o.a. op den rijksdag te Cremona en overleed op den terugweg uit Italië gedurende de vasten in 1226. Zijn lijk werd in de abdij Kloosterrade ter aarde besteld. Hij was tweemaal gehuwd; het eerst met Cunegondis (door oudere schrijvers ten onrechte erfgename van Valkenburg genoemd) en vervolgens met Ermesinde van Luxemburg (overl. 1246), weduwe van Thibaut I van Bar, dochter van Hendrik II en van Agnes van Gelder. Uit het eerste huwelijk: Hendrik IV (zie artikel), Margaretha, gehuwd met Frederik graaf van Isenburg (terecht gesteld te Keulen 1226), Mathilde (overl. 1234), gehuwd met Willem III graaf van Gulik (overl. 1218), Wal-

[p. 1054]

ram, heer van Poilvache, Montjoie en Sittard (overl. 1242), ten onrechte door oudere schrijvers heer van Valkenburg genoemd, huwde 1218 met Isabella van Bar. Uit het tweede huwelijk: Hendrik V, bijgenaamd de Blonde, graaf van Luxemburg en la Roche, later ook markgraaf van Arlon 1246-1281 (overl. 24 Dec. 1281), in 1240 gehuwd met Margaretha van Bar (overl. 23 Nov. 1275), Catharina, markgravin van Arlon (overl. in 1255) in 1225 gehuwd met Mattheus II hertog van Lotharingen, Gerard, heer van Durbuy, Roussy en Villance, gehuwd met Mathilde van Cleef, dochter van Dirk, heer van Dinslaken en van Elisabeth van Brabant.

Zijn graftombe in de abdij van Rolduc is afgebeeld in R. Corten, Rolduc voorheen en thans (1893) blz. 17.

Zie: P.H. Witkamp, Geschiedenis der zeventien Nederlanden II, 383-386; S.P. Ernst, Histoire du Limbourg IV (1839) 1-122; A. le Sage, Atlas historique, chronologique et généalogique Bruxelles 1827 tafel XIX.

Verzijl