Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[L'Empereur, Constantijn]

L'EMPEREUR (Constantijn), van de of ab Oppijck of Opwij(c)k, geb. te Bremen in Juli 1591, overl. te Leiden 1 Juli 1648. Zijn vader droeg den naam Caesar; zelf noemde hij zich ook Imperator. Zijn vader was om het geloof uit Brabant naar Bremen gevlucht. Hij studeerde te Leiden en te Franeker in de godgeleerdheid. In het bijzonder beoefende hij de oostersche talen. Hij promoveerde 23 Maart 1617 op: Dissertatio de originis peccato (Fran. 1618). Op 7 Oct. 1619 is hij aangesteld tot hoogleeraar in de godgeleerdheid en het Hebreeuwsch; in 1627 te Leiden alleen voor de oostersche talen. Hij aanvaardde dit ambt met zijn Oratio inauguralis quam de linguae Hebreae dignitate ac utilitate habuit (Lugd. Bat. 1627). Vossius prees zijn onderwijs zeer. Na den dood van J. Polyander van Kerkhoven (4 Febr. 1646) werd l'Empereur zijn opvolger als hoogleeraar in de godgeleerdheid. Trigland (dl. VI, kol. 1282-1284) hield een lijkrede op l'Empereur: Oratio funebris in obitum D. Const. l'Empereur, herdr. in Barkey, Bibl. Brem. nova. Rector was hij te Leiden van 8 Febr. 1638 tot 7 Febr. 1639. In 1633 is hem te Harderwijk opgedragen tegen de Joden te schrijven. Hij was buitengewoon bekwaam in de talmudische en rabbijnsche literatuur. In 1639 werd hij door graaf Johan Maurits (dl. I, kol. 1222-1224) als gouverneur van Brazilië tot ‘raad’ aangesteld.

De titels van zijn talrijke verdere geschriften worden door van Langeraad en de Bie opgegeven.

[p. 1032]

Hij is in 1622 gehuwd met Weintgen de Witt van Amsterdam.

Er bestaat een portret van hem ‘d'après Baudrigem par Suyderhoef’.

Zie: van Langeraad en de Bie, Biogr. Woordenb. van Protest. Godgel. in Ned. II, 727-731; Bibliotheca theol. et philos. (Lugd. Bat., Burgersdijk en Niermans 1900), 773, no. 258; B. Glasius, Godgeleerd Nederland I ('s Hert. 1852), 415-417; C. Sepp, Bibliographische mededeelingen (Leid. 1883), 231, 235-237.

Knipscheer