[Hoven, Johan Daniël van]
HOVEN (Johan Daniël van), geb. te Hanau 20 Aug. 1705, overl. te Kampen 20 Maart 1793. Hij studeerde te Marburg en te Utrecht in de godgeleerdheid. Wel werd hij 2 Maart 1728 proponent in de classis Utrecht, maar geen predikant wegens zijn benoeming nog in 1728 tot hoogleeraar in welsprekendheld en geschiedenis te Lingen. In 1739 ontving hij den titel van Consistorialrath, in 1757 werd hij rector en hoogleeraar in dezelfde vakken te Kampen. Zijn vrouw w s Agatha Wetstein, wed. van Jacob de Jonge (overl. als predikant te Amsterdam in 1757). In zijn vele geschriften, waarvan elders verslag is gegeven, toont hij zich meermalen zeer heftig van aard. Warm heeft hij zich gemaakt als beoefenaar van de tijdrekenkunde, ook op Bijbelsch terrein, vooral over de verklaring van Luc. 2:2. De belangstelling voor den strijd hierover gevoerd was zeer groot bij velen, o.a. bij Aeg. Stokmans. Hun twistgeschrijf eindigde met: Nadere bevestiging dat Luc. 2:2 van het begin der Beschrijving in het oostelijke Romeinsche rijk in het bijzonder van Syrië.... spreke (Amst. 1763) door van Hoven, en met Stokman's antwoord: Afscheid aan den Heer J.D. van Hoven op zijn E. Nadere bevestiging.... Maar na niet vele jaren schreef de rector te Alkmaar, Adriaan Kluit (dl. III, kol. 696-698) een verhandeling over hetzelfde onderwerp, waarop van Hoven uitgaf: Letter- en geschiedkundige brieven, dienende ter opheldering van eenige gebeurtenissen bij de geboorte van Christus voorgevallen.... 1ste bundel (Kampen 1775), het begin van een reeks geschriften over hetzelfde onderwerp tot 1777. Nog liet van Hoven daarna volgen tegen R. Schutte: Een letter- en geschiedkundige brief.... (Amst. 1781) en:
Letter- en aardrijkskundige brief.... (Zwolle 1784). Vóór zijn komst in Nederland staan twee werken op zijn naam: Verisimilia sacra et profana.... I, II en III (Lingen 1732-1734) en Vera et verisimilia sacra et profana I-VI (Lingen 1742-1751); intusschen liet hij ook nog eenige boeken verschijnen over den stijl van het Nieuwe Testament: Curae posteriores, sive flores ex amoenissimo Graeciae horto decerpti et ad ductum librorum historicorum N.T. sparsi (Amst. 1765/1766) en: Curae Virgilianeae (Camp. 1774). Evenals von Loen in Duitschland ijverde van Hoven voor de vereeniging aller protestanten, en wel in: Vereinigung der Vernunft mit dem Glauben durch die Liebe (Ling. 1753) en in: Entwurf einer pragmatischen und unpartheyischen Friedens Geschichte der Evang. Kirche in Deutschland (Lemgo 1759). Inderdaad werd te Neuwied opgericht een ‘vrije academie ter vereeniging des geloofs en ter bevordering van den godsdienst’. Ook vertaalde v. H., vreemd genoeg, in 1768 uit het Duitsch van J.D. Michaëlis: Drie brieven over de zwarigheden der vereeniging van den godsdienst. Bovendien vindt men nog verscheidene werken van hem aangeteekend en gaf hij een maandelijksch tijdschrift uit: Nederlandsche
Auteursrecht onbekend