Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Habets, Joannes Wilhelmus]

HABETS (Joannes Wilhelmus), geb. te Oirsbeek bij Sittard 2 Mei 1801, overl. te Luik 29 Dec. 1876, zoon van Jan Joseph en Maria Gertrudis Beugels, studeerde de eerste beginselen van het Latijn bij den kantonrechter Werner Wolff te Sittard en daarna in 1816 bij zijn oom Herman Jòseph Beugels, pastoor-deken van Helmond. In 1818 vertrok hij naar het seminarie te Luik en verwierf aldaar onder negentig medeleerlingen de eerste plaats; hij werd door den president van genoemd seminarie om zijn begaafdheid tot repetitor der minder gevorderde studenten benoemd. 17 Aug. 1824 werd hij te Mechelen tot priester gewijd en spoedig daarna tot kapelaan der luiksche parochiekerk van St. Bartholomeus benoemd. In 1835 pastoor der parochiekerk Ste Croix geworden, bestuurde hij deze tot 1855, toen hij zijn ontslag nam, om zich voortaan zonder nevenzorgen te kunnen wijden aan een reeds lang ondernomen inrichting van christelijke naastenliefde en wel de religieuze kloosterorde der dochters van het H. Kruis, welke spoedig tot bloei kwam en zich uitbreidde niet alleen in België maar ook in Duitschland, Engeland en zelfs in engelsch Indië.

[p. 655]

In 1855 werd Habets tot eere-kanunnik van het domkapittel benoemd.

Zijn portret is afgebeeld in Volksalm. v. Ned. kath. 1889.

Zie: Précis historiques XXVI, 127; H.J. Allard, De kanunnik Jan Willem Habets en zijne stichting (1801-1876) in den Almanak van Alberdingk Thijm (1888) met portret; Jos. Habets, Geschiedenis van het tegenwoordige bisdom Roermond (voortgezet door W. Goossens) IV, 209-210; Theophile de Ville, Histoire de la mère Marie Thérèse fondatrice de la congregation des filles de la Croix (Luik 1886 in 8^o).

Verzijl