Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Frascinus, Lubbertus]

FRASCINUS (Lubbertus, ook Libertus of Liborius), of du Fresne, de Fraisne, de Frene, van den Esch (frêne = esch), geb. te Leuven omstr. 1547, overl. tusschen 1617 en 1621. Voor het eerst treffen wij hem aan in een kerkeraadsvergadering van de ‘heimelijcke gemeynte’ te Keulen 18 Juni 1575; aldaar is hij tot predikant bevestigd 17 Nov. 1575. Met Johannes Wtenbogaert (dl. II, kol. 1469-1472) is hij door de zuidhollandsche synode van 1594 naar de StatenGeneraal gezonden om de belangen van zijn gemeente te bepleiten, die bedreigd waren door ‘de papisten’. Tegen den wensch van deze gemeente bleef hij in 1578 werkzaam te Oudenaarde. In 1581 is hij predikant te Antwerpen; in 1583 wordt hem opgedragen de kerkorde van prins Willem I in het Fransch en het Latijn te vertalen. Na den val van Antwerpen (1585) wijkt hij uit naar de noordelijke Nederlanden. Evenals Jeremias Bastingius (dl. I. kol. 239-241) is hij te Dordrecht beroepen; hij nam echter een beroep naar 's Gravenhage aan. Deze gemeente bleef hij trouw, toen hij in de eerstvolgende jaren beroepen is te Dantzig, te Vlissingen, te Amsterdam (1592 en 1595) en te Dordrecht (omstr. 1602). In 1586 heeft hij de nationale synode te 's Gravenhage bijgewoond, en de zuidhollandsche synode van hetzelfde jaar zond hem toen en herhaaldelijk eenige jaren daarna om te Woerden orde op de kerkelijke zaken te helpen stellen (zie op Seger Coninxbergen dl. II, kol. 312 v.). Ten slotte is daar op Kerstfeest 1593 ‘met goede stichting en rust’ het avondmaal gehouden. Tot een zelfden arbeid zond de zuidhollandsche synode van 1593 hem naar Utrecht, waar ‘veele pauselycke ende andere onsuyvere ende ergerlycke persoonen’ in de kerk dienst deden. Vele bijzonder-

[p. 568]

heden zijn ook bekend over zijn afvaardiging tegen Pieter Overd'hage of Hyperphragmus de Zuttere te Hoogmade (dl. IV. kol. 1049 v.). Het vertrouwen dat de synoden in hem stelden bleek meermalen o.a. uit zijne herhaalde benoeming tot voorzitter, en uit zijn optreden in zake Herman Herberts na diens Corte verclaringe.... (1584) (dl. VII, kol. 559-561). Op 60-jarigen leeftijd werd hij nog predikant te den Briel (1606); emeritus 1 Mei 1613. Van Maart tot Mei 1611 heeft hij de ‘haagsche conferentie’ bijgewoond. Evenals Ruardus Acronius (dl. V, kol. 5 v.) had hij deel in de samenstelling van Bedenckingen over de beroepinghe C. Vorstii.... (1611) (dl. III, kol. 1342-1344). Nog op 13 Mei 1616 heeft hij zich voor de hoogeschool te Leiden laten inschrijven, 70 jaar oud. In deze dagen heeft hij uitgegeven: Den staet van de voornaemste quaestien ende geschillen die gedisputeert worden tusschen de oude rechtgesinde contra-remonstranten ende de nieuw-gesinde remonstranten (Amst. 1616).

Zie: de Bie en Loosjes, Biogr. Woordenboek van Protest. Godgel. in Ned. III, 120-125; Kerkelijk Handboek (1907) Bijl., 107, 118; J.H. Maronier, Jacobus Arminius (Amst. 1905), 96; G. Tjalma, Philips van Marnix, heer van St. Aldegonde (Amst. 1896), 301, aant. 3; M.F. van Lennep, Gaspar van der Heyden (Amst. 1884), 173, 191, aant. 1; Werken Marnix Vereeniging Serie I, dl. III, 79, 84, 119; Serie II, dl. II, 57. 63, 71-74, 78; Serie III, dl. II, 27, dl. IV, 105, 134, 147 v., 196, 198, 205, 213, 221, 269, dl. V, 219, 262, 263, 276.

Knipscheer