Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Fabricius, jhr. Johan Carel Willem]

FABRICIUS (jhr. Johan Carel Willem), heer van Leyenburg, vrijheer van Loenen en Wolferen, geb. te Amsterdam 29 Juni 1795, overl. op den huize Houdringe, aan de Bilt, 7 Mei 1881, zoon van Adriaan Cornelis, heer van Heukelom, en van Haasje van Notten.

Hij werd in den ned. adelstand verheven bij K.B. van 24 Febr. 1828, werd in 1829 toegelaten in de ridderschap van N.-Holland, is lid geweest van den gemeenteraad van Amsterdam en was laatst dijkgraaf van Heukelom en heemraad van de Biltsche en Zeister Griften. In 1844 kocht hij het buitengoed ‘Houdringe’ van Pieter Hieronymus van Westreenen van Themaat en woonde aldaar tot zijn dood; toen kwam het door vererving aan de familie v.d. Boetzelaer. Daar zijn beide zoons op jeugdigen leeftijd overleden en hij zelf de laatste man was van zijn (in 1928 uitgestorven) geslacht, maakte hij bij testamen-

[p. 525]

taire beschikking de stad Haarlem erfgenaam van al zijn familieportretten en curiosa, op zijn geslacht betrekking hebbende, alzoo wakende tegen verstrooiing van dit kostbaar familiebezit. Onder de 66 portretten zijn er van onze eerste meesters, Hals, Mierevelt, Maes, Saftleven, Terburgh, Netscher en tal van anderen; onder de laatstgenoemde voorwerpen bevindt zich ook de verguld zilveren beker, door de Staten in 1603 aan zijn stamvader A. Mz. Fabricius (zie hiervoor) vereerd.

Hij was eerst (1820) met jkvr. Anna Elisabeth Huydecoper van Maarsseveen (1796-1832) en daarna (1845) met Adriana Wilhelmina Clara Hooft (1819-1887) gehuwd. Uit het eerste huwelijk vijf, uit het tweede vier kinderen.

Zie: Nederl. Adelsboek (1928), 438, 439; Alg. Ned. Familieblad I, no. 7, p. 5, 6; Catal. Stedel. Museum te Haarlem; Gewin, De Bilt, 79, 80; Jaarb. Ned. Adel VI, 153-155.

Regt