Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 8

[Eede, Henrik van]

EEDE (Henrik van) of Hendrik van den Eeden, geb. te Woudenberg denkelijk omstr. 1655, overl. op Java 25 Juli 1684, oudste zoon van Henrik, ritmeester en bezitter der ridderhofstede Woudenberg, en van Josina van der Does, dochter van Dirk (dl. VI, kol. 415) en van Geertruyd van Reede. In dienst der O.I.C. komt hij voor het eerst als vendrig voor in 1677. Als luitenant vertrok hij naar den post Tandjoengpoera aan de Tjitaroem in het Krawangsche, waar hij na den terugkeer van Hartsinck en Jonker als postcommandant achterbleef. Bestemd naar Sumatra's westkust (1680), werd hij na zijn bevordering tot kapitein (provisioneel) aangewezen als gezant in China. Het succes bleef uit, daar hem niet toegestaan werd naar Peking door te reizen. Vervolgens

[p. 456]

diende hij op Tandjoengpoera, Krawang, Japara en bewees in 1681 belangrijke diensten in midden-Java in den oorlog tegen Poeger. Hij is een beschermeling geweest van den G.-G. van Goens (1678-81), die hem tot fabriek had voorgedragen, wat een zeer lucratief ambt was. Het voorstel kon echter in den raad geen meerderheid vinden. Na den dood zijns vaders verkocht zijn moeder Woudenberg aan Hendrik van Nassau-Ouwerkerk (kleinzoon van prins Maurits), die sedert Nassau-Woudenberg heette. Zijn broer was Johan Frederik van Eede, beer van Bergestein, predikant te Maarssen, overl. 25 Mei 1707.

Zie: de Haan, Priangan I; de Jonge, Opkomst VII, 63.

Bartelds