Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Spronck, Gerrit]

SPRONCK (Gerrit), kartuizer, geboortig van Haarlem, overl. 2 April 1484 bij Utrecht. Omstreeks het jaar 1430 kwam hij als student te Leuven, waar hij achtereenvolgens den graad van magister artium en het baccalaureaat in de theologie verwierf. In 1440 werd hij regent van het college De Valk, in 1441 professor. In 1447 trad hij op als dekaan der philosofische faculteit en drie jaren later als rector der universiteit. Hij wordt geprezen als een theoloog van naam in zijn tijd en als een man van groote geleerdheid, maar ook als uitblinkend in deugd en godsvrucht. Verlangende naar een leven van afzondering, gebed en versterving verwisselde hij den katheder met de stille kloostercel en trad in de chartreuse Monnikhuizen bij Arnhem, waar hij na zijn noviciaatsjaar de professie aflegde in de strenge orde van S. Bruno. In 1473 vindt men

[p. 1170]

hem vermeld als prior van dit klooster en tevens was hij toen als convisitator medebestuurder van de nederduitsche ordesprovincie. Vele jaren schijnt hij Monnikhuizen te hebben bestuurd, want bij zijn dood vindt men hem nog als prior vermeld. In de laatste jaren zijns levens stond hij voorts als visitator aan het hoofd der provincie. Zijn bestuursbeleid wordt voortreffelijk genoemd. Hij overleed in het kartuizerklooster Nieuwlicht buiten Utrecht, vermoedelijk op een visitatiereis, en werd aldaar begraven aan de westzijde van het groote claustrum bij den buitenwand.

Zie: le Vasseur, Ephemerides Ord. Cartus. I (Monstrolii 1890), 420; Reussens, Matric. de l' Univ. de Louvain I, 48; Analectes Hist. Eccl. Belg. XXVII, 304, XXX, 220 e.v., 238, 257; Raissius, Origines Cartus. Belgi (Duaci 1632), 142 et appendix; Bijdr. en Meded. Hist. Gen. Utr. IX, 254, 356.

Scholtens