Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Quickelenberg, Johannes Frederik van]

QUICKELENBERG (Johannes Frederik van), musicus, afkomstig, volgens zijn trouwacte en admissie te Rotterdam, uit 's Gravenhage, waar zijn geboorte- of doopacte echter nog niet is gevonden, overl. na 1721, waarschijnlijk in Engeland. Van 1715-1721 heeft hij te Rotterdam gewoond. Burgemeesters stelden 31 Dec. 1715 aan de vroedschap voor om hem, ‘een seer uytmuntent Meester op de fiool en andere instrumenten’, aan te moedigen zich hier te vestigen ‘tot instructie aan de jeugt’ en de vroedschap besloot toen 7 Jan. 1716 hem ƒ 200 's jaars uit stadskas toe te kennen. Den 5. Juni 1720 verkreeg hij op 34-jarigen leeftijd zijn finale admissie om hier te wonen, doch 5 Sept. 1721 blijkt hij deze stad al metterwoon verlaten te hebben en naar Engeland vertrokken te zijn, waarna wij niets meer van hem vernemen. Blijkens gedichten van Poot (Delft 1722,

[p. 1033]

296 en 441) en van J. de Haes (Rotterdam 1719, 753) ‘op het kunstig spelen van J. Quicklenberg’ gold hij in dien tijd voor een zeer bekwaam musicus. Poot weet ons zelfs mee te deelen, dat zijn ‘vedelsnaren klinken over lant en baren tot Oostenrijk en Rome toe’, en dat Quickelenberg ook aan Seine, Rijn en Iber geen onbekende is. 9 Mei 1717 werd hij in ondertrouw opgenomen te Rotterdam met Ida Borman van Gouda met attestatie daarheen en 12 Mei 1720 trouwde hij te Rotterdam met Alida Vergulden.

Zie: Rott. Historiebl. II, 72 en Navorscher XX, 361, XXIII, 252.

Moquette