Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Kessel, Benediktus van]

KESSEL (Benediktus van), geb. te 's Hertogenbosch, priester-missionaris te Amsterdam, overleed aldaar en werd begraven in de Nieuwe Kerk 24 Oct. 1661. Waarschijnlijk is hij dezelfde als B.v. Kessel, vermeld bij Schutjes, II, 26, als secretaris van het bisdom 's Hertogenbosch. 1627 was hij pastoor te Loon op Zand. Bisschop Ophovius stond hem toe op het kasteel de H. Mis op te dragen in een plaats uitsluitend voor kapel gebezigd, omdat de uitoefening van den godsdienst in de kerken verboden was. Na het retorsie-plakkaat van 2 Febr. 1636 was de pastoor met den abt van Berne, Joannes Moors, afgevaardigd naar den Haag om de belangen der Katholieken te bepleiten. Over de zending was men niet tevreden evenmin als over zijn gedragswijze. In het archief van den Bosch bevinden zich over hem verschillende brieven 1627-1635. 1656 was hij volgens de relatie van de la Torre te Amsterdam: ‘In altero latere fluminis Amstelae ad Pauwii hortum operatur Leonardus van Kessel antehac pastor Loenensis in Campinia J.U.D.’ (Arch. Utrecht XI, 141). De Batavia Sacra II, 412 noemt hem in navolging van de la Torre ‘Leonardus’ en verbetert het Necrol. Harlem., dat hem Benedictus en U.J. Licentiatus noemt. Hij is een der eerste missionarissen geweest van de statie ‘Achter den Pauwentuin’, ter meerdere veiligheid in het gerecht Amstelveen, opgericht. 1655, verklaarde het haarlemsch kapittel dat van Kessel in de stad geen pastoralia mocht uitoefenen. Van Kessel komt niet voor onder de doctores Juris van Leuven in Fasti acad. Hij studeerde misschien te Keulen of elders of was slechts licentiaat, zooals het Neer. Harlem. zegt. Hij overleed niet nabij zijne bidplaats in het Z.O. der buitenstad, thans St. Willebrord buiten de Vesten, maar in een huis op de Nieuwe-zijds-voorburgwal. In de lijst der pastoors van St. Willebrordus, Bijd. II. (1923) XLIII, 75, wordt hij Leonardus, Benedictus genoemd.

Zie: Schutjes, Gesch. bisd. 's Hertogenbosch IV, 750; Bijdr. bisd. Haarlem III, 446, XVII, 46, 171, XLII, 75; De Katholiek LX (1871), 346.

Fruytier