Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Hemert, Gerardus van of van den]

HEMERT (Gerardus van of van den), geb. te Middelburg 21 Jan. 1698, overl. ald. 11 Oct. 1759, zoon van Gerrit van Hemert en Elisabeth Benier. Hij studeerde te Leiden, werd predikant te Hellevoetsluis 7 Juli 1720, te Voorschoten 20 Juli 1721, te Middelburg 26 April 1722. Hier werd hij bovendien hoogleeraar in de wijsbegeerte aan de illustre school. Eene benoeming tot hoogleeraar te Utrecht wees hij in 1737 af. Hij wilde niet dat een lijkpredikatie op hem gehouden werd. Hij huwde 27 Nov. 1722 met Anna Dubbels; en is vooral bekend als bestrijder van de Doopsgezinden.

[p. 548]

Hij schreef: G. de Wind uit zijne verhandeling van Godts algemeene genade ontmaskert .... (vooraf gaat een bericht wegens de Doopsgezinden en der zelver leer) (Middelb. 1730); Brief aan G. Maatschoen betreffende voornamelijk den oorsprong en betrekking der Mennoniten of Doopsgezinden in opzigt tot de Munsterse .... (Middelb. 1744).

Zie: de Bie en Loosjes, Biogr. Woordenb. van Prot. Godgel. in Ned. III, 658-660; Catalogus der werken over de Doopsgezinden en hunne gesch. in de bibl. der Ver. Dpsg. Gem. te Amsterdam (Amst. 1919), 208 v.

Knipscheer