Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Colerus, Johannes Christophorus]

COLERUS (Johannes Christophorus), geb. omstr. 1678, overl. te Zaandam 2 Mei 1720, neef van Johannes Colerus (die volgt). Hij studeerde in de godgeleerdheid te Giessen, Marburg en Altorf, en was van 1702 tot 1 Mei 1704 luthersch predikant te Monnikendam, sedert 18 Mei 1704 te Zaandam. Hij schreef, behalve het in het volgend artikel genoemde gedicht: Esraas predikstoel ... ter gelegenheid van de inzegening des nieuwen predikstoels in de Luth. kerk tot Zardam ... (Zaand. 1704); Vier openbare getuigenissen ... (1708); Leichpredigt über H. Voss (1708); De vreugde Israëls over de inwijinge van Salomo tot haren koning ter gelegentheid van de kroninge van .... George Lodewijk .... (1714); Lijkpredikatie op ds. Jacobus Wehard (1718); voorts verschillende gelegenheidsgedichten. Ook gaf hij een 24-tal vertaalde Geestelijke gezangen uit, die herdrukt zijn met Petri's

[p. 310]

Eenige geestelijke gezangen, ten gebruike na de predikatie. Hiervan verschenen herdrukken te Amsterdam in 1733, te Zaandam in 1756.

Zijn portret is geschilderd door J.F. Bodecker 1687 en door J. Voorhout 1688, en gegraveerd door J.J. Wilant en J. Gole.

Zie: J. Loosjes, Naamlijst van predikanten enz. der Luth. Kerk in Ned. ('s Gravenh. 1925), 51 v.; van Langeraad en de Bie, Biogr. Woordenb. v. Prot. Godgel. in Ned. (1918) II, 170 v.

Knipscheer