Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 7

[Boers, Jan Conradus]

BOERS (Jan Conradus), geb. 4 Aug. 1812 te Nijmegen, overl. 1 Nov. 1896 te Delft. Zijn vader, Frederik Boers, die een handel in muziekinstrumenten dreef, gaf hem reeds zeer vroeg viool- en fluitles. Op 14-jarigen leeftijd werd hij naar de Kon. Muziekschool te 's Gravenhage gezonden, waar hij in het vioolspel onderricht werd door J. Lübeck, in compositieleer door F. Volcke.

Tegen een jaargeld van zestig gulden werd hij als violist aan de Hofkapel verbonden. In 1837 verbrak hij om verschillende redenen het contract en ging met zijn vrouw, Johanna Juliana Nyssen, naar Parijs, waar hij solo-altist aan het Casino-Paganini werd. Deze instelling werd echter weldra opgeheven en Boers moest in zijn onderhoud voorzien door het geven van lessen en het corrigeeren van proeven voor de muziekuitgevers-firma Richault. In 1839 werd hij tot orkestdirecteur aan den schouwburg te Metz benoemd. In 1840 keerde hij naar Nijmegen terug, waar hij directeur van de Mannenzangvereeniging ‘Cecilia’ werd en een gemengde zangvereeniging oprichtte. In 1853 riep de benoeming tot orkestdirecteur der vereeniging ‘Tandem fit surculus arbor’ hem naar Delft, waar hij zijn verder leven sleet. Hij werd er tevens kapelmeester der Schutterij en directeur van het studenten-muziekgezelschap Apollo, en gedurende korten tijd organist der Fransche gemeente.

Vele compositiën van zijn hand zijn te vermelden. Tevens was hij de eenige musicus van zijn tijd, die zich met muziekhistorische studiën bezig hield. Hij bezat een uitgebreide muziekbibliotheek

[p. 153]

en een collectie oude muziekinstrumenten (nu in het Rijksmuseum). Hij schreef artikelen in verschillende tijdschriften, o.a. in Caecilia. Voorts gaf hij een bewerking van E. Naumann's Geïllustreerde muziekgeschiedenis en een Bibliographie van alle Nederlandsche Muziekstukken. Boers was een der oprichters en der ijverigste medewerkers der ‘Vereeniging voor Noord-Nederlandsche muziekgeschiedenis’. Het gouden feest van zijn werkzaamheid als muziekdirecteur werd in 1891 in zijn geboortestad gevierd. Van grooter omvang was de hulde, hem op zijn 80-sten verjaardag te Delft gebracht. Een uitvoerige opsomming zijner composities en arrangementen vindt men bij Henri Viotta, Onze hedendaagsche toonkunstenaars (Amst. 1893-1896), waarin tevens één zijner liederen en zijn portret zijn opgenomen.

Zie: Henri Viotta, Onze hedendaagsche toonkunstenaars (Amst. 1893-1896); S. van Milligen, Ontwikkelingsgang der muziek van de oudheid tot onzen tijd. (Gron. 1923).

Spier