[Rombauts, Nicolaas]
ROMBAUTS (Nicolaas), geb. te Oosterhout 1737, overl. aldaar 8 Febr. 1804, studeerde aan de universiteit te Leuven en behaalde als student in den Valk bij de promotie der filosofie 1760 de 35e plaats. Hij volgde de lessen der theologie in het college van den H. Geest en behaalde den graad van baccalaureus. Daarna werd hij procurator in het hollandsch college den Hoogen Heuvel, dat hij 1781-1782 als vice-president bestuurde, wegens openstaan van het presidentschap. Nadat van Leemput als president ontslag had genomen, werd Rombauts tot zijn opvolger benoemd, 1787. Hij bestuurde het college in de onrustige tijden der brabantsche en fransche revolutie, die een einde maakten aan de universiteit en hare colleges. Rombauts was ook examinator van de theologanten, die bestemd waren voor de hollandsche missie. Hij verklaarde 5 Sept. 1797 den eed van haat, geëischt door de Republiek, niet te willen afleggen. 21 Nov. 1798 werd hij te Leuven aangehouden en vier dagen later werd de 61-jarige naar het ballingsoord der plichtgetrouwe priesters, het eiland Rhé vervoerd. 20 Februari 1800 werd hij in vrijheid gesteld. Over Leuven keerde hij in gezelschap van zijn trouwen vriend Antonius van Gils, dien hij aldaar ontmoette, naar zijne geboorteplaats weer en overleed aldaar vier jaar later. De Analectes of Annuaire vermelden zijne verbanning niet.
Zie: Analectes hist. eccl. Belg. XIX (1883), 355; Annuaire de l'université Cath. 1875, 413; Bijdragen bisdom Haarlem VIII, 53; J.B. van Baveghem, Het martelaarsboek der Belgische geestelijkheid (Borgerhout 1872) IV, 79; Précis historiques (1856) 524; Bijdragen bisd. Haarlem XLII (1923), 130, 149, 158; Archief Utrecht XXXIX, 214, 216, 219.
Fruytier
Auteursrecht onbekend