Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Reimaer(s), Rumoldus Lambertus]

REIMAER(S) (Rumoldus Lambertus), Reymarius, magister, priester, geb. omstr. 1522 te Mechelen, overleed aldaar 4 Jan. 1577.

27 Maart 1539 bij de promotie der filosofie te Leuven aan de universiteit voor den graad van magister behaalde Rum. Reymarius van Mechelen de 35e plaats van 126. Hij vervolgde aan de universiteit de studie der godgeleerdheid, totdat hij den graad van licentiaat verkreeg. In een notarieele akte van Gillis Pitte te Vlissingen van 21 Sept. 1569 komt Rum. Reimarius voor als deken van de collegiale kerk te West-Souburg, oud 47 jaar of daaromtrent. Ofschoon reeds deken, was hij nog lector der jonge kloosterlingen van de abdij te Middelburg. Reeds bij de keuze voor een nieuwen abt, na den dood van den abt Mattheus van Heeswijk 1559, bracht hij als lector zijne stem uit met al de abdijleden (De Katholiek XC, 1886, 417). Ofschoon hij geen lid der orde van Premonstreit was, werd hij om zijne intieme betrekking tot de abdij naar zijn gevoelen gevraagd; in dien tijd ziet men ook in andere abdijen de vreemde lectoren geraadpleegd bij de keuze. Waarschijnlijk was hem door den voorzitter, den abt van Berne, opgedragen de stemmen van de verschillende abdijheeren op te nemen, ter plaatse waar zij verbleven. De keuze was als het ware een protest tegen de aanstaande incorporatie der abdij, of wel het gewone behoedmiddel van dien tijd, om door eene spoedige keuze te voorkomen, dat een vreemde abt werd opgedrongen. Rum. Reimaer was tegenwoordig bij de installatie van den bisschop Nic. de Castro als abt, 29 Oct. 1561. Bij de inleiding als bisschop, 12 Nov. daaropvolgend, was hij afwezig. Uit de onduidelijke lezing in Bijdr. bisdom Haarlem XV, 174 zou men ten onrechte kunnen opmaken, dat hij Norbertijn was en overleden tusschen 29 Oct. en 12 Nov. 1561. Op de bijeenkomst te 's Gravenhage van de geestelijken van Holland en Zeeland, bijeengeroepen 27 Apr. 1563 om te beraadslagen over het bijdragen in de onkosten van de gedeputeerden naar het concilie van Trente, was magister Reymarius tegenwoordig als afgevaardigde van de kapittels West-Souburg, St. Pieter te Middelburg en Zandenburg bij Veere. De gezamenlijke gedeputeerden der zeeuwsche kapittels en kloosters stelden deken Rumoldus aan tot den ‘particulieren ontfank van der portie ende aandeel van der gheestelicheydt over Zeelandt in consent bij hem gedaen’. 11 Juli 1563 deed Rumoldus hiervoor den vereischten eed.

Hij bezat eenige vicarijen en beneficies in de walchersche kerken. Bij Grijpink vindt men: proclamatie en institutie van Rinaldus Lambertus Reymarus aan de vicarij van het altaar van O.-L. Vrouw te Ritthem 1558/59, te Gapinge 1560/61,

[p. 1170]

en in de abdijkerk te Middelburg aan het altaar van Sint Catharina 1559/60. Hier wordt hij juister Rumoldus Lambertus Reymarius genoemd. In 1560/61 deed hij afstand van zijn recht op een vicarij aan het altaar van het H. Kruis in de Westmonster te Middelburg. 1562 werd hij door den kanunnik van St. Rombout Ant. Conthault, geestelijk raadsheer van den Grooten Raad te Mechelen, voorgesteld als pastoor van O.L. Vrouw aan de Dyle. De deken van het kapittel, die het recht van den kanunnik niet wilde erkennen, droeg Phil. Boest van Helmond voor. 13 April 1562 stelde Rumoldus Reimarius zijne procuratores aan om bezit te nemen van zijn parochie en 30 April verscheen hij zelf voor het kapittel. Hij moest zich echter tevreden stellen met een jaargeld van 36 gulden, hem met pauselijke toestemming in plaats van de parochie gegund. 5 Mei 1566 werd hij tot kanunnik, de eerste gegradueerde in de godgeleerdheid, van het nieuw ingericht metropolitaan-kapittel te Mechelen benoemd door kardinaal Granvelle. Voor Sint Jan, 24 Juni, nam hij bezit van zijne prebende, doch resideerde dat jaar niet te Mechelen en genoot nog zijn pensioen van de O.L. Vrouwekerk. Sinds 24 Juni 1569 was hij te Mechelen ‘participavit ex panibus’. Hij komt 1573 voor als provisor van ‘LX fratrum’. Of hij van zijn dekenschap te West-Souburg afstand had gedaan, blijkt niet. Kanunnik Reymaers overleed 4 Januari daags vóór Driekoningen; na de Vespers werd hij in de Sint Romboutskerk begraven in de kapel van den H. Macarius en Antonius. Aldaar op een tafereel over het altaar, beide thans verdwenen, stond: ‘Hier bij desen autaer leght begraven Heer Rombout Reimaers, Licentiaet in de Godtheyt, Canonick in syn leven deser Kercke, die sterft in het jaer ons Heere 1577 den 4 dag van Junius’. Volgens Analectes moet men 4 Januari lezen, in plaats van 4 Juni, dat verkeerd is.

Rum. Reimaers stichtte een studiebeurs in het college van den H. Geest te Leuven, die thans vereenigd met andere beurzen bestuurd wordt door het seminarie te Mechelen. Zijn gesticht jaargetij ging reeds 1580 te niet.

Zie: Val. Andreas, Fasti academ. (Lov. 1650), 293; Analectes hist. eccl. Belg. XVII, 183, 206; Bijdragen bisdom Haarlem III, 401-406, XII, 133; Provincie stad en district van Mechelen opgehelderd (Brussel 1770), I, 56; Grijpink, Register op de parochiën I, Wal., 32, 66, 86, 162; J. Laenen, Hist. de l' église métrop. de St. Rombaut (Malines 1920), II, 245; J. Baeten, Verzameling van Naamrollen kerk. gesch. Mechelen II, 150, 153.

Fruytier