Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Pardo, Joseph]

PARDO (Joseph), geb. te Saloniki, gest. te Amsterdam 10 Oct. 1619. Deze eerste amsterdamsche opperrabbijn stamt uit een spaansch-turksche familie, oorspronkelijk uit Prado in Castilië

[p. 1098]

afkomstig (vandaar de naam) en voornamelijk bloeiend in den Levant. Hij leefde later in Venetië. In 1597 aanvaardde hij zijn ambt van opperrabbijn bij de oudste amsterdamsche portugeesche gemeente ‘Bet Yahacob’, in dat jaar door Jacob Tirado gesticht. Hij stichtte te Amsterdam in navolging van Venetië de nog bestaande broederschap tot uithuwelijking van onbemiddelde weesmeisjes en jonge dochters: ‘Santa companhia de dotar orphas e donzelas’ (1615). Enkele smeekgebeden, door hem vervaardigd, verschenen in het werkje Imré Noam (Amsterdam 1628). Conforte verhaalt in zijn, aan chacham Pardo gewijd spaansch Sonnet, van zijn weldadigheid en zijn verspreiding van de kennis van het Jodendom ‘Dexa de ministrar feliz memoria’; van zijn zuiver en ijverig beheer der gemeente liet hij een gelukkige herinnering na (koré hadoroth). De zerk van chacham Pardo te Ouderkerk werd ong. 1880 door D. Henriques de Castro Mzn. gerestaureerd. Zijn oudste zoon Isaac Pardo overleed te Usküb en zijn tweede zoon, Abraham Pardo te Jeruzalem.

Zie: Jewish Encyclopaedia IX, 525, D. Henriques de Castro, Keur van grafsteenen van Ouderkerk a/d. Amstel (Leiden 1883) No. 6, bl. 60 vgl. en diens Synagoge der Portug. gemeente van Amsterdam (den Haag 1875), 7.

Zwarts