Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Occo, Sybrant Pompeiusz.]

OCCO (Sybrant Pompeiusz.), te Amsterdam geboren 1514, overleden te Calcar (?) 1588, zoon van den voorgaande, was gehuwd met Lysbeth Jacobsd. Bam. Hij was een voornaam koopman en groot humanist, opgeleid in de latijnsche school van Cornelius Crocus, die hem noemt ‘ornatissimus doctissimusque adolescens’, in de voorrede van zijn Comoedia Joseph (1546). Petrus Afferdianus, de latere rector van de latijnsche school, droeg aan S.Pz. Occo zijn Epigrammata Moralia op in 1560, toen hij raad en schepen was van Amsterdam. Occo reisde door Frankrijk, Duitschland en Italië en was tusschen 1556 en 1562 viermaal burgemeester. In 1566 vluchtte hij naar Utrecht wegens de dreigende hervorming en beeldenstorm, en verloor daardoor zijn poorterschap. Den 4den Mei 1567 keerde hij terug, en werd

[p. 1077]

hersteld in zijn waardigheid. In 1573 werd hij als burgemeester afgezonden door den Raad van Amsterdam om bij don Frederik genade te pleiten voor de inwoners van het belegerde Haarlem. Bij de ‘alteratie’ van Amsterdam, op 26 Mei 1578 werd Occo, met de andere magistraten en de priesters, in open schuiten uit de stad gezet. Hij is toen te Calcar gaan wonen met zijn gezin, waar ook zijn zwager Cornelis Jacobsz. Brouwer, genaamd Bam (kol. 213), evenals hij verdreven, zich heeft nedergezet. In de St. Nicolaas-kerk aldaar hangt nog het huisaltaartje van Sijbrand Occo met de portretten van hem en zijne vrouw, geschilderd in 1559, hij Aetatis suae 45, zij Out 38. Hij bezat een rijke bibliotheek, afkomstig van zijn vader en vermeerderd met de boeken van Jacob Joosten, zijn neef, den pater van het Ursulinenklooster te Amsterdam.

Zijn portret, naar de genoemde schilderij te Calcar, door A.J. Derkinderen in Amsterd. Jaarboekje van de Roever, jg. 1890; een ander portret door een onbekend schilder is in de verzameling van baron Heereman van Zuydwijck op kasteel Surenburg bij Rheine (Westf.).

Zie: B.J.M. de Bont, Het geslacht Occo (Amst. 1893); S. Opmeer, Nederl. Cath. Martelaarsboek (Antw. 1700) II, 194.

Sterck