Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Leemput, Jan Hubert Josef]

LEEMPUT (Jan Hubert Josef), geb. te Rotterdam omstreeks 1748, priester, behaalde te Leuven als student in het Verken bij de promotie der filosofie 1768 de tweede plaats. Hij voltooide zijn theologische studie aan de universiteit en werd 1774 professor der theologie in het Hollandsch College en 1776 president van het Klein College van den H. Geest. 12 April 1780 behaalde hij het licentiaat in de theologie. 8 Juli 1782 werd hij benoemd tot professor in het Grieksch aan het college Busleiden of de Drie Talen, waar hij reeds voorloopig les gegeven had. Hij doceerde er tot 1787.

De Neve houdt een levendig pleidooi voor Leemput tegen van Hulthem, die beweert, dat Leemput slechts de eerste beginsels van de grieksche spraakkunst zou gekend hebben. Het beste bewijs voor deze dwaze beschuldiging is, dat Leemput zelf een grieksche spraakkunst in druk gaf. 22 Aug. 1780 was Leemput plechtig tot doctor der theologie gepromoveerd. 4 Aug. 1782 werd hij door den gouverneur-generaal benoemd tot president van den Hoogen Heuvel, niet van het Hollandsch College of Pulcheria zooals Neve opgeeft. Hij bekleedde het ambt van rector-magnificus der hoogeschool 1784. Tijdens dit rectoraat had hij de zwakheid een stuk aan den keizer te teekenen zonder voorkennis der universiteit. In dat stuk erkende hij de rechten, die de keizer zich aanmatigde, om alles te regelen, wat de hoogeschool betrof en om hare voorrechten af te schaffen, 23 Jan. 1784. Leemput scheen voor de partij van

[p. 914]

Josef II gewonnen en werd als dusdanig aanbevolen aan den Keizer. Vandaar zijne benoeming als préposé der universiteit en als professor in het Grieksch aan het séminaire-général. Hij erkende later ongelijk en trok zich van de josefistische partij terug. October 1787 werd Leemput deken van Ronsse. De toenemende onrust van de universiteit droeg ertoe bij, dat hij Leuven verliet; de juiste datum is niet aan te duiden. 1788 komt hij niet meer voor. Hij vestigde zich te Ronsse, waar de fransche revolutie hem verjoeg en zijn inkomsten verzwolg.

Toen in Gent de ‘école centrale’ was opgericht, werd hij aldaar professor en bleef dit tot zijn dood 1812. Zijn grieksche spraakkunst had twee uitgaven: Institutiones linguae Graecae ad analysim potissimum comparatus, edidit J.H.J. Leemput in universitate Lovaniensi S.T.D. et linguae Graecae professor (Lov. typ. Academicis 1782 en 1797).

Zie: Analectes hist. eccl. Belg. XVII (1881), 240; XIX (1883), 355; XXI (1888), 240; F. Neve, Mémoire Collège des Trois-langues (Brux. 1856) 223-225; Bijdragen bisdom Haarlem VIII (1886), 54, 312, 339, 350; A. Verhagen, Les 50 dernières années de l'ancienne université de Louvain (Louvain 1884) 231-233, 239; Wekelijks nieuws uyt Loven III, 44, IV, 371, VIII, 24, 55, 211, XV, 242, XVI, 9, 20, 101, 118, 130, XX (1782), 19, 83, 104, III (1786) 333, IV (1787), 308.

Fruytier