[Israëls, Abraham Hartog]
ISRAËLS (Abraham Hartog), geb. te Groningen 27 Maart 1822, overl. te Amsterdam 16 Jan. 1883, studeerde in de medicijnen aan de universiteit te Groningen, werd med. doctor in 1845 en gaf blijk van bijzondere voorliefde voor de historische ontwikkeling der medische wetenschap. Hij vestigde zich als arts te Amsterdam, waar hij in 1867 als lector voor de geschiedenis der geneeskunde en hygiëne aan het Athenaeum Illustre verbonden werd en in 1877 als buitengewoon hoogleeraar als zoodanig aan de amsterdamsche universiteit. Zijn publicatiën verschenen meerendeels te Amsterdam. In 1851 gaf hij een vertaling van Ideler's Allgemeine Diätetik für gebildete uit, in 1853 Twee epidemieën in Nederland. In 1855 verscheen het eerste deel van zijn vertaling van Häser's Lehrbuch der Geschichte der Medizin (1855-59). In 1856, 1857, 1861 en 1873 verschenen respectievelijk: De Salernitaansche school, Bijdrage tot de Gesch. der Lepra in de N. Nederlanden, De Geschiedenis der Diphtheritis en Bijdragen tot de Gesch. der Geneeskunde in Nederland.
Als joodsch geleerde waagde hij zich in 1882 op het gebied der semitische letteren. In dat jaar verscheen zijn De keizersnede bij levenden, volgens den Babylonischen Talmud. Van 1874-76 was hij uitgever van Hygieia, Weekblad voor de gezondheidsleer.
Zie: C.E. Daniëls, Levensschets van Dr. A.H. Israëls (Amsterdam 1884) en het artikel in Hirsch, Biogr. Lexicon.
Zwarts