[Isifridus, Heilige]
ISIFRIDUS (Heilige) of Isfridus, geb. begin der 12e eeuw, overl. 15 Juni 1204 ongeveer 80 jaar oud, was eerst proost van het Norbertijnerklooster Jerichow, bisdom Havelberg, daarna bisschop en opvolger van den eersten bisschop van Ratzenburg in Mecklenburg, den H. Evermodus, overl. 1178. Isifridus verbleef een tijd in de Nederlanden en van zijn verblijf zijn nog eenige wijdingsakten bekend. Hij consacreerde te Utrecht een kapel in de kerk van O.L. Vrouw XII kal. Dec., 20 Nov. vóór 1197. In 1190 wijdde hij de tegenwoordig nog bestaande kerk van de Norbertijnen te Postel op de grenzen van Noord-Brabant. Hetzelfde jaar reconcilieerde hij de abdijkerk van Floreffe en wijdde er zeven altaren; 13 Dec. 1194 wijdde hij de kapel van het ziekenhuis der abdij Rolduc. Tijdens het bestuur van zijn bisdom had Isifridus vele wederwaardigheden te verduren. Een mededinger, die hem vele moeilijkheden in den weg legde, de haat en vervolging van keizer Frederik en van den ingedrongen hertog van Saksen, zijn wellicht de oorzaak geweest van zijn tijdelijk verblijf in ons land, dat hem zeker bekend was door de vele nederlandsche kolonisten, die zich reeds onder zijn voorganger in het bisdom Ratzenburg gevestigd hadden. Zijn opvolger, bisschop Philippus, 1205-1215, moest eveneens wegens moeilijkheden zijn bisdom verlaten. Hij begaf zich naar Utrecht, doch bewijzen van zijn verblijf aldaar vindt men niet. Hij wijdde 1209 vier altaren te Rolduc, verrichtte vele wijdingen in het bisdom Luik sinds 1205 en overleed te Verona 14 Nov. 1215.
Het feest van den H. Isifridus wordt in de Norbertijnerorde gevierd op 15 Juni (Breviarium Praemonstratense, Luxemb. 1770). Paus Benedictus XIII stond toe, 1728, hem als een heilige te vereeren en verleende een vollen aflaat op zijn feestdag. Voor de levensbeschrijving van Isifridus vergelijk de Bollandisten, Acta Sanctorum, Junii II, 1089-90 en Fr. Winter, Die Prämonstra-
Auteursrecht onbekend