[Hakohen, Nechemiah]
HAKOHEN (Nechemiah), poolsch kabalist en volgeling van den pseudo-messias Sabbatai Tsewie, overl. te Amsterdam kort na 1690 (volgens anderen in Polen 1682). Als beroemd kabalist zonden de poolsch-joodsche gemeenten hem in 1666 naar Gallipoli, naar Sabbatai, om dezen hun hulde te betuigen. Eerst ontving Sabbatai hem goed, doch nadat Nechemia openlijk verklaarde in hem een bedrieger te zien, wilde Sabbatai en zijn aanhang hem dooden. Deze vloog echter de straat op onder het geroep, dat hij Moslim wilde worden. Haastig zette men hem een tulband op en nu was hij Mohammedaan en veilig voor den aanval. Volgens zijn zeggen aan de Joden, was dit een veiligheidsmaatregel geweest; als nieuw bekeerde was hij op audiëntie bij den Sultan. In Polen verklaarde hij zich weer Jood, vurig aanhanger van Sabbatai en noemde zichzelf diens voorlooper nl. de ‘Moschiach ben Joseph’. De joodsche gemeenten van Polen deden hem nu in den ban, zoodat hij naar Duitschland uitweek, waar hij onder den naam Jacob leefde. Overal herkend, zwierf hij van stad tot stad, totdat hij Holland en Amsterdam bereikte, waar hij als gebroken man, gekromd, oud en blind omstreeks 1690 moet zijn aangekomen en niet langen tijd later overleed, nadat men hem ook daar had herkend.
Zie: Jewish Encyclopaedia IX, 212
Zwarts