Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Groe, Theodorus van der]

GROE (Theodorus van der), geb. te Zwammerdam 1705, gedoopt 16 Sept. overl. te Kralingen 24 Juni 1784; zoon van Ds. Ludovicus van der Groe en Johanna Laats. Hij werd predikant te Rijnsaterwoude 19 Mrt. 1730, te Kralingen 10 Juli 1740. In 1756 en volgende jaren mengde hij zich in de kerkelijke zaken te Rotterdam waar verschil ontstaan was over de vraag of het recht van vrije beroeping ook het recht van vrije nominatie in zich sloot. Hij geeft dan eene vertaling van Voetius' De quaestione penes quos sit potestas ecclesiastica e.a. geschriften uit, de Kralinger twist- en lasterschriften of Kralingiana, te veel om hier op te sommen. Jan Mazereeuw, die de Hervormde Kerk met hare leeraars streng veroordeelde, maakte een uitzondering voor van der Groe, ‘Nederlandsche getrouwe Godsgezant’. In de dagen van de afscheiding en de doleantie werden zijne geschriften herdrukt. Behalve vele vertalingen en misschien ook enkele andere werken schreef hij Beschrijvinge van het oprecht en zielzaligend geloove, nevens eenige brieven

[p. 637]

(1742 enz.); Toetssteen der ware en valsche genade, ontdekkende in het helder schijnende ligt der zuivere Gereformeerde waerheit, vervat in den Heidelb. Catechismus, twee deelen (1752 enz.). Na zijn dood zijn verscheidene preekbundels van hem uitgegeven (in de jaren 1818-1848, vaak herdrukt na 1886).

Zijn portret bestaat in prent door J. Groenendyck, J. van der Spruyt en H.J. Backer, en als schilderij door A. Boon.

Zie: de Bie en Loosjes, Biogr. Woordenb. van Prot. Godgel. in Ned. III, 349, waar hij uitvoerig beschreven wordt met opsomming van al zijne werken en van de uitgaven op zijn naam; Kerkelijk Handboek (1907) Bijl., 128, 151.

Knipscheer