[Everardus]
EVERARDUS, frater, bisschop Comanacensis, wijbisschop van Utrecht, is slechts bekend uit enkele wijdingsakten. Hij was een kloosterling, zooals blijkt uit zijn titel van frater, maar tot welke orde hij behoorde en welk de juiste titel van zijn bisdom was, heeft zelfs Dom. Berlière, die zulk eene uitgebreide studie over de wijbisschoppen maakte, niet kunnen achterhalen. Op de lijsten der bisdommen bij Eubel, Hierarchie Cath. komt Comanacensis niet voor; misschien is het Chomanaten aldaar I, 226, waarvan slechts drie bisschoppen met name bekend zijn. 21 Jan. 1340 wijdde bisschop Everardus de kerk in den nieuwen polder Triniteit bij ter Neuzen, als vices agens van den bisschop van Utrecht, die 8 Nov. 1339 had toegestaan om de kerk ‘per quemcumque episcopum catholicum’ te laten consacreeren. Als vicarius van den bisschop van Utrecht, had Everardus Comanacensis episcopus 6 Juni 1339 te Egmond een aflaat verleend aan allen, die het feest der overbrenging van het gebeente van den heiligen Adalbertus zouden vieren.
21 Febr. 1340 schrijft de bisschop van Utrecht aan den schout en schepenen der stad Stavoren, dat zijn vicarius in pontificalibus het nieuwe hospitaal in Stavoren zal komen wijden. Behalve Everardus treft men in dien tijd geen wijbisschop in Utrecht aan, tenzij den Cistercienser Cuno, wijbisschop van Keulen, die 1342 te Egmond wijdingen verrichtte. 1344 werd Nicardus of Nitardus O. Praed. benoemd tot bisschop van Thermopyle en Balduinus van Sterckenburg O. Cist., 1345 tot bisschop van Tripoli, beiden wijbisschop van Utrecht. Hun voorgangers waren Godefridus Brachiellensis, 11 Oct. 1334 te Toul overleden, en Jacob van Denemarken, bisschop van Suden, die in 1338 te Utrecht stierf.
Zie: Bijdragen gesch. Zeeuwsch- Vlaanderen II, 79; Bijdragen bisdom Haarlem XXIX, 18; XXXV (1913), 242.
Fruytier