Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 6

[Bouma, Petrus Gellius Faber van of de]

BOUMA (Petrus Gellius Faber van of de), geb. te Emden, waar zijn vader Gellius (die voorgaat), predikant was, overl. 3 Aug. 1604 te Zutphen. Toen hij in 1578 te Nijmegen predikant werd, had hij dit ambt reeds naar het schijnt in de Palts bekleed (zie over de toestanden in de Palts A.A. van Schelven, De Nederl. Vluchtelingenkerken, 's Grav. 1909, blz. 209-265). Hij vertrok in 1580 naar Zutphen. Toen deze stad was ingenomen (1583) kwam hij in ‘zware gevangenis’, waaruit hij losgekocht werd voor ‘achte halfhondert Leeuwendaeler’ door de gemeente te Deventer, die deze som voor een deel slechts door leening op korten termijn had kunnen bijeenzamelen, doch niet zonder de hulp van andere gemeenten. Petrus reisde zelf nog naar Holland, ten einde dit geld te helpen aflossen, maar men kon hem daar niets geven, zelf uitgeput als men was door de vele vluchtelingen uit Vlaanderen en Brabant die werden verzorgd. Eindelijk schreef de kerkeraad van Deventer op raad van velen (12 Nov. 1583) naar de gemeente te Emden ‘omdat de wintertijd Petro niet toelaat heen en weer te trekken’ en omdat ‘gij in goede rust en vrede zit, 't welk God u genadiglijk wil vergunnen’. Daarenboven omdat ‘Petrus een geboren kind binnen Emden is’ en zijn vader er jaren lang predikant was geweest. Bij zijne vlucht uit Zutphen had Petrus de Bouma twee kinderen. Dezen merkwaardigen brief be-

[p. 178]

waarde ons Meiners (t.a.p.) in zijn geheel, terwijl hij van een brief uit 's Gravenhage (28 Aug. 1584) alleen mededeelt, dat men de Bouma daar als predikant begeerde en gehoord had, dat hij te Leer was beroepen. In 1584 was hij hofprediker te 's Gravenhage, in 1591 wederom predikant te Zutphen tot zijn dood. In de geldersche synoden bekleedde hij een zeer belangrijke plaats, zooals blijktuit de acta van deze synoden.

Zie: E. Meiners, Oostvrieschlandts kerkelijke Geschiedenisse I (Gron. 1738), 214-218; Reitsma en van Veen, Acta IV, register; L.D. Petit, Repertorium (Leid. 1907) kol. 1172; B. Glasius, Godgel. Nederl. ('s Hert. 1851) 453; Kerkelijk Handboek, 1903, bijl., blz. 145, 167.

Knipscheer