Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Werm, Gerardus van]

WERM (Gerardus van), priester, te Maastricht gedoopt in de St. Nicolaas 13 Apr. 1604, overl. te Leuven 13 Jan. 1681, zoon van Gerard en Elisabeth van Ittern, behaalde bij de promotie der filosofie 1622 te Leuven als student van de Valk de tweede plaats onder 256. Hij werd professor der filosofie in de Valk en sinds 1629 primarius. 1634 had hij reeds den graad van licentiaat in de theologie en leerde de metaphysica. 1633 of 1639 werd hij benoemd tot president van het Kollege van Atrecht. 1636 verkreeg hij den doctorstitel in de Godgeleerdheid. Na sinds 1634 gewoon professor de rtheologie geweest te zijn, werd hij 1639 koninklijk professor primarius der scholastieke theologie.

[p. 1112]

Ger. Werm was een man van groote talenten en wetenschap. Bovendien was hij zeer ervaren in de talen; met weinig moeite had hij grondig Duitsch, Italiaansch, Fransch en Spaansch geleerd, en was behalve het Latijn de grieksche en hebreeuwsche taal machtig. 1640 genoot hij de eer de universiteit als rector magnificus te besturen 1675. Hij helde over naar de strenge leer van Jansenius, zooals uit eenige zijner stellingen blijkt, die 7 Dec. 1690 door paus Alexander VII veroordeeld werden. Hij overleed hoog bejaard in zijn kollege en werd begraven in de kapel. In dat kollege had hij drie studiebeurzen gesticht voor zijn bloedverwanten, afstammelingen van zijn oom Hilarius v.W. en zijner tante Joanna v.W., of in Maastricht geborenen, Leuven of Haarlem. Zij brachten 1880 nog 190 frcs. op en worden begeven door de prov. commissie van Brabant.

Zie: Val. Andreas, Fasti Academici (Lov. 1650) 48, 80, 142, 302; Analectes Hist. Eccl. Belg. XVII, (188) 384, 390; XXI (1888) 227; XXVII (1898) 328, 329, 333; Maasgouw, 1890, 51; Diction. de Théol. Cath. (Paris 1903) I 751, 756.

Fruytier