Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Viervant, Hendrik Husly]

VIERVANT (Hendrik Husly), geb. te Arnhem 6 Nov. 1754, overl. te Amsterdam 14 Nov. 1814. Hij studeerde te Utrecht, werd 20 Aug. 1795 predt. te Scherpenzeel, 8 Juni 1777 te Haastrecht, 17 Sept. 1780 te Vlaardingen, 27 Juli 1783 te Haarlem, 20 April 1788 te Rotterdam. Hier hield hij sedert 1789 en tot zijn vertrek naar Amsterdam de acht leerredenen door Walter Senserff bij testament verlangd (zie boven op J. Patijn), nadat J. Habbema deze taak had moeten neerleggen. 6 Juni 1792 werd hij bevestigd te Amsterdam. Toen den 29en Juni 1796 de Volksrepresentanten van Holland van alle godsdienstleeraars eene verklaring vorderden dat zij zich aan den bestaanden regeeringsvorm zouden onderwerpen, weigerden o.m. 15 amsterdamsche predikanten haar af te leggen. Onder hen ook Viervant. Zij werden geschorst, straks ontzet. Hij heeft toen van 1803 tot 1804 de gemeente te Utrecht gediend. Den 31sten Januari van dat jaar herstelde men de afgezette predikanten weder in hun ambt (gevolg van het besluit van het Uitvoerend bewind van 11 Aug. 1803). Viervant heeft dat toen nog tot zijn dood bekleed.

Toen de minister van eeredienst J.H. Mollerus, op verlangen van koning Lodewijk, eene commissie benoemde, om aan het hervormd kerkgenootschap eene nieuwe organisatie te schenken, welke commissie 11 Jan. 1809 hare eerste zitting hield, werd ook Viervant daarin benoemd. Voorzitter was prof. J.W. te Water.

Hij huwde te Vlaardingen met Diderica

[p. 1021]

Lydia Sappius, 27 Juli 1782, dochter van Jacobus, predt. te Oudbeijerland, uit welk huwelijk althans zes dochters en een zoon.

Hij gaf eene leerrede uit ter gelegenheid van de in 1789 te Rotterdam grasseerende kinderziekte, eene andere, uitgesproken te Vlaardingen 4 April 1781, eene andere, uitgesproken te Vlaardingen 4 April 1781, op den dankdag bij de behouden terugkeer der visschersvloot na den met Engeland uitgebroken oorlog.

Prenten door C.H. Hodges, onbekende.

Zie: van Harderwijk, Naamlijst 102; Croese, Kerkel. Reg. 468; Ypey, Krist. Kerk 18de eeuw II 93; L. Knappert, Gesch. N.H.K. II, 186, 195, 223 vlg.; Glasius, Gesch. Chr. K. in Nederl., III 183 vlg.; Ypey en Dermout, Gesch. Ned. Herv. Kerk IV, 384-406; van Alphen, Nieuw Kerkel. Handb. 1910, bijl. S. 167; Ypey en Dermout, a.w., IV, aantt. 30 blz. 30 noemen als bron voor de kennis der geschiedenis van de afgezette predikanten o.a. Christianus Sincerus, Brieven behelzende eene volledige en nauwkeurige opgave van al de stukken enz. Ik heb ze niet kunnen te zien krijgen. Ze zijn niet van den bekenden predikant Sprenger van Eyk, wiens schuilnaam ook Sincerus was.

L. Knappert