Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Lambringa, Mr. Lambertus Engelbertsz.]

LAMBRINGA (Mr. Lambertus Engelbertsz.), geb. te Groningen, overl. te Leeuwarden 1/10 Sept. 1630. Hij studeerde te Leuven, waar hij het baccalaureaat in de theologie verwierf en 4 Juni 1605 priester gewijd werd. In 1606 naar Leeuwarden gezonden, werd hij in 1609 tot pastoor dier stad en aartspriester van Friesland verheven. Veel twist had hij met de Jezuïeten, o.a. Arnoldus Cath, Willem Warighem en Gerardus Carbonel over de toediening der pastoralia; zelfs onder de parochianen ontstonden twee partijen, waarvan de eene de Jezuïeten, de andere den aartspriester verdedigde. Tevergeefs waren de dreigementen van Sasbout Vosmeer. Rovenius bekoelde den strijd door een schrijven van 11 Juli 1615, waarbij hij

[p. 308]

ook aan pater Carbonel de macht gaf om pastoralia toe te dienen. Uit een schrijven van Rovenius aan H. Vordenius, 26 Aug. 1623, blijkt dat Lambringa (op aanstoken der Jezuïeten, die hem in Leeuwarden wel wilden missen) in dat jaar een onbescheiden poging deed om aartspriester van Lingen te worden, wat hem evenwel niet gelukte. Hij wordt geprezen als een vroom en braaf man, gemakkelijk in den omgang met iedereen. Zijn arbeid werd niet weinig bemoeilijkt door de toen in Friesland nog vrij algemeene vervolging der Katholieken.

Zie: Arch. Aartsbisd. Utrecht, VI, 20, 39; XIV, 122, 124, vv., 398; XX, 144; Bijdr. Haarlem, XX, 114, vv; XXXIV, 258; Fruin, Annales Dusseld., 472, 474, 477; De Katholiek, LXXXIV (1883), 95, v. Andr. Taira, Annotationes, 7. W.v.d. Heyden, Verhaal van de verrigtingen der Jezuieten in Friesland 31, 33, 73, 108, 242, 251.

de Jong