Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 5

[Amama, Nicolaus ab]

AMAMA (Nicolaus ab), geb. te Franeker ± 1618, gest. in 1656, zoon van den Franeker hoogleeraar Sixtinus Amama en Meine van Adelen van Cronenburg (I kol. 105), werd 3 Juni 1645 in het Franeker matrikel ingeschreven als ‘Philos.-primum, deinde Philol. studiosius. Hij was een der meest geliefde leerlingen van den hoogleeraar in de sterrekunde en wijsbegeerte Johannes Phocylides Holwarda, wiens Friesche sterrekonst, ofte een korte, doch volmaeckte Astronomia, Uyt eygene speculation uytgewerekt (Harlem 1652), hij na den dood van zijn leermeester voor den druk bezorgde. Tevens belastte hij zich met de voltooiing van een ander werk van zijn leermeester, die hem dit op zijn sterfbed verzocht, n.l. Philosophia naturalis, sive physica vetus-nova, ex optimis quibusque autoribus, antiquis pariter et neotericis deducta, propriisque speculationibus et inventis aucta et illustrata. Hij liet op diens voetspoor de scholastieke methode van Aristoteles varen en volgde de empirische methode, die door Cartesius was aangewezen. Deze vrijheid en eenige andere zaken bezorgden

[p. 10]

hem onaangenaamheden met sommige Franeker professoren. En hoewel hij stellig daarvoor in aanmerking kon komen, hielden zij tegen dat hem een leerstoel werd toevertrouwd. Een aantal verhandelingen van hem zagen het licht onder den titel: Dissertationum Marinarum decas, in quo, praeter Marina problemata, varia passim fundamentalia, e solidioris Philosophiae principiis deducta, dogmata discutiuntur (Franec. 1641). Hij gaf privaatonderwijs in de philosophische wetenschappen aan den lateren jurid. hoogleeraar Ulricus Huber.

Zie: W.B.S. Boeles, Frieslands Hoogeschool en het Rijks Athenaeum te Franeker II, 177, 179, 218. Chalmot, Biogr. Woordenb. i.v.

Wumkes