[Wichardus]
WICHARDUS was de tweede abt der Cisterciënserabdij Bloemkamp of Oldeklooster te Hartwert (Fr.), welke hij bestuurde sinds 1200 tot zijn dood Oct. 1221. Waarschijnlijk was hij als monnik van Klaarkamp naar Bloemkamp overgegaan bij de stichting van deze nieuwe abdij 1192. Door den grooten watervloed der Middelzee van 1200 waren vele dorpen in den omtrek der abdij van Bloemkamp overstroomd. Met ijver begonnen de kloosterlingen van Bloemkamp onder leiding van hun abt zich toe te leggen op het herstellen en versterken der dijken. De inwoners der omliggende dorpen, die niet bij machte waren om deze bedijkingen te bekostigen, droegen hunne landerijen, woest en onvruchtbaar geworden, aan de abdij op, als vergoeding voor de kosten der nieuwe, aan te leggen dijken. Abt Wichardus zorgde, dat deze aanwinst van eigendommen door den bisschop van Utrecht, Dirk van Are, werd goedgekeurd en bevestigd. Bij oorkonde schonk de bisschop nog aan de abdij tegen jaarlijkschen cijns de overstroomd gelegen en door hen bedijkte landen van Scharnegoutum, Everwerth thans Jorwerd met de kerken, die aan de abdij werden geïncorporeerd. Omstreeks 1203 schonken de inwoners van Mantgum, die de lasten der zeedijken niet konden dragen, vele landen aan de abdij Bloemkamp. De abt stichtte aldaar een uithof, opdat de conversen zoo gemakkelijker de dijken konden aanleggen en onderhouden, welke dan ook zoo sterk werden aangelegd, dat zij elken aanval der woeste zee konden weerstaan. Met behulp der inwoners richtte de abt aldaar ook een parochiekerk op. De bisschop van Utrecht schonk aan den abt zooveel gronden in Tettingawier en Wieuwerd, als hij daar kon doen bedijken. Abt Wichardus zorgde, dat