Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Verschuir, Wolther Forsten]

VERSCHUIR (Wolther Forsten), geb. 4 Oct. 1739 te Sleen, overl. 15 Nov. 1793 te Groningen. Zijn vader was predikant te Sleen. Hij bezocht de Latijnsche school te Groningen, werd in 1752 als med. stud. aan de hoogeschool aldaar ingeschreven. Na in 1766 tot doctor medicinae bevorderd te zijn op een diss. de Arteriarum et venarum vi irritabili, eiusque in vasis excessu et inde oriunda sanguinis directione abnormi, ondernam hij een reis naar Frankrijk, waar hij een jaar lang eenige groote hospitalen bezocht. Daarna ging hij naar Londen met hetzelfde doel en bracht te Edinburgh 14 maanden door, ten einde onder William Cullen (1710-1790) te studeeren, die daar hoogleeraar in de chemie was. In 1769 vestigde hij zich als medicus te Amsterdam, waar hij de vertaling van een geschrift van William Watson, Het nut en de veiligste wijze van de inenting der kinderpokjes, gevolgd door een verhandeling van zijn hand over hetzelfde onderwerp, in het licht gaf.

In 1770 en 1776 werd hij op de voordracht geplaatst voor hoogleeraar aan de hoogeschool te Harderwijk; eerst 4 April 1780 aanvaardde hij echter het hoogleeraarsambt aan de hoogeschool te Groningen met een rede de Recentiorum Medi-

[p. 1384]

corum, imprimis Belgarum, meritis in phaenomenis et effectibus principii, quod vitam animalem constituit, indagandis et ad statum corporis humani sanum et morborum applicandis. Hij gaf onderwijs in de praxis medica (daarbij de Institt. med. pract. van Oosterdijk Schacht volgend), in de pathologie (volgens de Institt. medicae van Boerhaave). Verder doceerde hij de chemie (volgens de series sedert 1783), ‘tam theoretica quam practica’, en verder historia venenorum. Hoewel hij waarschijnlijk bij zijn chemie-colleges Boerhaave's leerboek zal hebben gebruikt, zal Cullen's invloed als phlogistiens stellig op den voorgrond zijn getreden. Sedert 1791 behandelde hij ook de therapie bij de medicina forensis.

Zijn rectorale redevoeringen (resp. in 1782 en 1790 gehouden) zijn getiteld: de Caussis epidemiae febrilis, quae per triennum proxime elapsum plurima Belgii loca, civitatemque etiam Groninganum infecit, ex huius tamen soli indole non derivandis en de Experimentis et observationibus ad medicinam caute accomodandis.

Hij was gehuwd met Johanna Cornelia Klump.

Zie verder: W.J.A. Jonckbloet, Gedenkboek der Hoogeschool te Groningen (1864); daarin p. 99 der levensschetsen door W.B.S. Boeles (zijn handteekening staat op p. 12 der handteekeningen); ook F.M. Jaeger, Een en ander uit de ontwikkelingsgeschiedenis van het chemische onderwijs aan de Groningsche Universiteit (1912) 18 en H. Bouman, Geschiedenis van de voormalige Geldersche Hoogeschool, II (1847), 336, 361.

Jorissen