Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Spatzier, Anthony]

SPATZIER (Anthony), geb. 16 Aug. 1718, gest. 9 Sept. 1777, werd in 1735 opgenomen in het tooneelgezelschap, dat de Haagsche en Leidsche schouwburgen bespeelde. In 1737 trouwde hij de weduwe van A van der Palts, den directeur van het gezelschap, dien hij als zoodanig opvolgde, speelde 's winters in de beide genoemde steden en reisde 's zomers alle kermissen rond. In 1740 bezocht hij met zijn gezelschap Hamburg en bleef daar en in de omliggende plaatsen anderhalf jaar. Kort na zijne terugkomst kwam hij aan den Amsterdamschen Schouwburg; toen deze in 1747 werd gesloten en de acteurs op half traktement werden gezet, werd Spatzier schoenmaker. In 1749 werd hij weer aangenomen, want hij was een voortreffelijk acteur, zoowel in ernstige als in comische rollen. Hij speelde o.a. Don Diego in de Cid, Varanes in Arsazes, Mauritius in Fausta, Lanoy in Jacoba van Beyeren, Aernout in Aernaut en Adolf van Egmont, Vosmeer in Gijsbreght; verder de titelrol in Krelis Louwen, De burgerlijke edelman, De vrek, Krispijn testateur en gelegateerde, Krispijn medevrijer van zijn heer en Scapijn, Steiloor in De listige vrijster, Geeraard in De malle wedding, Maskariljas in Oratijn en Maskariljas, Joris in

[p. 1260]

Nanine, enz. In 1768 ontving hij als speelloon ƒ 5.25 en jaarlijks ƒ 277.50. In 1773 ging hij met Punt naar Rotterdam, en werd daar op een goed salaris aangesteld als tooneelmeester, maar hij heeft die betrekking slechts vier jaren bekleed. Spatzier heeft De dezerteur uit kinderliefde (1777) naar het Duitsch vertaald en vele gelegenheidsverzen geschreven, die op den Schouwburg werden uitgesproken.

Zie: P. Haverkorn van Rijsewijk, De oude Rotterdamsche Schouwburg 47-50, 75, 182.

Worp