Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Lamers, Gijsbert Hendrik]

LAMERS (Gijsbert Hendrik), geb. 15 Dec. 1834 te Harderwijk, waar zijn vader predikant was, overl. 11 Juni 1903 te Utrecht. Als student zag hij zijne beantwoording van eene prijsvraag der litterarische faculteit over de existentia animi in verband met de anthropologie, met goud bekroond. Op eene dissertatie De conscientia promoveerde hij 25 Juni 1858. Hij was toen reeds adjunct-directeur van het Zendelinghuis te Rotterdam. In hetzelfde jaar werd hij predikant te Engwierum, in 1861 te Scherpenzeel (G.), in 1866 te 's Gravenhage, waar hij o.a. op het gymnasium les gaf in de geschiedenis der godsdiensten en der wijsbegeerte. In 1874 aanvaardde hij het hoogleeraarschap te Groningen met eene rede over De wetenschap van den Godsdienst en de christelijke theologie. Met zijn vriend en ambtgenoot Cramer gaf hij het tijdschrift Nieuwe Bijdragen op het gebied van godgeleerdheid en wijsbegeerte uit. Te zamen waren beiden later eveneens te Utrecht werkzaam, waar Lamers 19 Juni 1883 zijn intree deed met eene rede over De godsdienst als voorwerp van wijsgeerig onderzoek. Zijne encyclopaedische kennis

[p. 875]

stelde hem in staat zeer verscheidene vakken te onderwijzen. Tal van opstellen deed hij in verschillende tijdschriften verschijnen. Zijn standaardwerk is De wetenschap van den godsdienst (3 dln. verschenen 1891, 1896, 1898). En daarnevens Zedekunde (1899-1903). Zijne richting duidde hij aan als evangelisch-orthodox.

Hij was gehuwd met Anna Catharina Fijnvandraat, overl. te Scherpenzeel; later met Adriana Kruyt, overl. 1903.

Zie: P.J. Muller in Levensber. Letterk. 1904, 1, met bibliografie; J.M.S. Baljon, In memoriam in Minerva 30 Juli 1903.

Herderscheê