Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Klerk, Willem de]

KLERK (Willem de), geb. te Dordrecht 28 Nov. 1800, overl. aldaar 11 Aug. 1876, was de zoon van Willem de Klerk en Mayke de Jongh. Hij was leerling van Pieter Hofman, en daarna van Adrianus van der Koogh. Verder ontwikkelde hij zich door naar de natuur te

[p. 844]

werken tot een verdienstelijk landschapschilder, die veel schoons uit de landen, die hij bereisde, op het doek wist te brengen, vooral watervallen en rotspartijen. Sedert 1817 was hij lid van het teekengenootschap Pictura; in 1867 werd hij tot eerelid benoemd. Na een tijd van mindere waardeering schijnt de kunst van de Klerk weder meer aantrekking te hebben verkregen. Althans op veilingen doen zijn schilderijen hoogere prijzen.

Als merkwaardigheid zij nog vermeld, dat een schilderij van W. de Klerk, een gezicht langs den Rijn, in 1843 door Jhr. J.C. Jantzon Van Erffrenten van Capelle als eersteling voor de verzameling aan Dordrechts Museum werd geschonken.

Hij was in 1840 gehuwd met Ida van Beusekom.

Zie: Immerzeel II, 115; Cat. Dordr. Mus. 19.

van Dalen