Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Bruine, Samuel Koenraad de]

BRUINE (Samuel Koenraad de), zoon van den voorgaande, geboren te Wezel 11 April 1700, overl. 30 Mrt. 1748 te Amsterdam, studeerde te Utrecht in de theologie (ingeschr. 1721) en werd in 1723 predikant te Dubbeldam; anderhalf jaar daarna bedankte hij voor Elburg doch nam in 1726 een beroep naar Deventer aan, van waar hij in 1729 te Middelburg werd beroepen, waarvoor hij eerst bedankte; toen hij echter tevens tot Hoogleeraar in de Godgeleerdheid benoemd werd, ging hij derwaarts en hield 26 April 1729 zijn oratie: de Mirabilibus verbi divini et necessaria ad iltorum intellectum mentis illuminatione, doch vertrok Sept. 1739 naar Amsterdam. Hij is tweemalen gehuwd geweest, eerst in 1731 met Jacoba Geertruida Scheideruit, weduwe van Ambrosius Tulleken, bij wie hij eene dochter verwekte. Haar in 1733 door den dood verloren hebbende, hertrouwde hij in 1743 met Cornelia van Nuwendorf, weduwe van Hugo Borst, bij wie hij twee zoons en eene dochter had en die hem overleefde.

Van hem ziet het licht: Vier predikatien over het alterkrachtigste verband tusschen 's Heylands

[p. 330]

twee staten (Amst.), welke hem indertijd eenige vermaardheid verwierven.

Van hem bestaat een portret door Quinkhard geschilderd en door Houbraken gegraveerd, met een Latijnsch vers van Isaäk Schorer, en een in zwarte kunst door J. van Vilsteren.

Zie: Nagtglas, Levensber. van Zeeuwen I, 84; Visscher en van Langeraad, Het Prot. Vaderland I, 669.

Molhuysen