Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Bremer, Koenraad]

BREMER (Koenraad), geb. ongeveer 1690 te Amersfoort, overl. 23 Januari 1766 te Utrecht, een oudere broeder van den voorg., Opgeleid aan het Remonstrantsche seminarie te Amsterdam, werd hij in 1709 proponent. Enkele jaren predikte hij in verschillende gemeenten der broederschap en nam in 1715 den predikdienst te Harlingen waar. Hij was achtereenvolgens Remonstrantsch predikant te Gorinchem 1715-23, Nieuwkoop 1723-31, Waddingsveen 1731-32 en Amsterdam 1732-52. Hij nam zijn ontslag zonder pensioen. De Doopsgezinden werden fel door hem bestreden over hun leer van den doop. Door hem werd naamloos het werk van een overleden collega (J. de Goede?) uitgegeven: Bedenkingen over den Christelijken waterdoop (Amst. 1740), waarachter van zijn hand Vijf verhandetingen over hetzelfde onderwerp. Hierover ontspon zich een vinnig debat met A. Verduin, die in 't zelfde jaar te Amsterdam een naamloos tegenschrift publiceerde en met J. Wagenaar, Onderzoek over de echtheid en schriftmatigheid van den kinderdoop (Leiden 1740), waarin hem verweten werd zijn kennis aan Engelsche schrijvers te ontleenen. Bremer antwoordde met een Verdediging van de verhandelingen (Amst.

[p. 299]

1741), waarop Wagenaar uitgaf Brief aan den Heer N.N. (Amst. 1741, evenals 't andere van W. herdrukt, 1776). Voorts publiceerde hij een Lijkrede op ds. Joannes de Goede (Amst. 1738).

Zie: S. Blaupot ten Cate, Geschiedenis der Doopsgezinden in Hollana (Amst. 1847), II, 30-32; H. Schijn, Geschiedenis der Mennoniten (Amst. 1743) I, Voorbericht 106; C. Sepp Johannes Stinstra en zijn tijd (Amst. 1866) II 39, 142; H.C. Rogge en Tideman Jz. De Remonstrantsche Broederschap, Biographische Naamlijst (Amst. 1905).

Vos