Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Bouchorst, Floris van den]

BOUCHORST (Floris van den) of Boekhorst, geb. te Noordwijk bij Leiden 10 Nov. 1537, overl. te Leuven 14 Juni (14 Jan.? 14 Juli?) 1610. Hij was de zoon van Adriaan en Engel Uytteneng, en wordt door zijn tijdgenooten gewoonlijk Florentius Bouchorstius, door lateren ook wel verkeerdelijk Bronckhorst geheeten. De lagere studiën deed hij te Leiden en te Delft, te Leuven studeerde hij logica, te Poitiers de rechten, waarin hij den graad van licentiaat verwierf, te Parijs de medicijnen en de philosophie. Den 10 Dec. 1563 trad hij te Rome in de Societeit van Jezus, doch zijn gezondheid was niet tegen het klimaat bestand. Reeds het volgend jaar vertrok hij over Dillingen en Keulen naar Doornik, waar hij in Sept. 1564 aankwam om er werkzaam te zijn in het college dat er in 1562 geopend was. Hij onderwees er 6 jaar rhetorica en grieksch, was intusschen in 1566 na Paschen priester gewijd, leeraarde daarna te St. Omer 2 jaar moraal-theologie, en predikte aldaar, evenals te Gent, in het fransch, vlaamsch en latijn. Voor de belangen der Rijnsche of Belgische orde-provincie werd hij in 1576 naar Rome afgevaardigd, en enkele jaren na zijn terugkeer benoemd tot rector van het college te Leuven (1579-85). Van 1585-86 bestuurde hij het college

[p. 264]

van Antwerpen. Hij was een zeer ingetogen en vroom man, eerbiedig en onderdanig jegens zijn oversten. De achting, die hij algemeen genoot, veroorloofde hem een vrijmoedige openhartigheid, die geen aanzien van personen kende. Toen hij te Leuven de congregatie voor ontwikkelde mannen leidde, zou de bekende Justus Lipsius verklaard hebben, geen enkele zijner toespraken te willen missen. Voor de armen was hij een trouw helper en vriend: hij kende allen bij naam, en 't gebeurde soms, dat hij zijn reisgeld reeds had uitgedeeld, alvorens de stad te hebben verlaten. Voor hij in de Societeit trad, zou hij geschreven hebben: Urbis Pictaviae Tumultus; et ejusdem restitutio, variis aspersa allegoriis, sic ut totam fere historiam rei gestae persequatur. Carmine elegiaco reddita per Florentium Bouchorstium Noviomag. I. Clum. (Pictaviae apud Franciscum Zoyzatellum 1562. 4^o.), over de Hugenootsche woelingen te Poitiers; doch als Noviomag. juist gelezen is, zal men aan een anderen persoon te denken hebben. De Boergondische bibliotheek te Brussel bewaart in hs.: Dialogus Griselidis, de ferendis fortiter molestijs, ut quilibet cognoscere se possit, et vitae tueri munera (Audomari, in collegio Reverendissimi MDLXIX. 4^o.). Wat over P. Florentius [Bouchorst] staat aangeteekend bij Braunsberger, Canisii Epistulae et Acta IV en Monumenta histor. Societ. Jesu, Epistolae Nadal t. III en IV (zie Regist. i.v. Florentius) werd bij vergissing door de uitgevers vermoed op Martinus Florentii [van Alkemade] (zie kol. 35) te slaan.

Zie: Juvencius, Historia Societ. Jesu, P.V. lib. 25 no. 10 fol. 859; Sommervogel, Biblioth. d.l. comp. de Jésus I, 1868; III, 802, coll. IX, 346.

van Miert