Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 4

[Bax, Dirk]

BAX (Dirk), geb. 17 Febr. 1793 te Rotterdam en overl. 26 Apr. 1837 aldaar. Buitengewonen aanleg voor de studie toonende, werd hij nog op lateren leeftijd naar het Erasmiaansch gymnasium gezonden en in 1815 als theol. student aan de Leidsche hoogeschool ingeschreven. 11 Apr. 1821 werd hij tot doctor in de Godgeleerdheid bevorderd op een diss. de Joanne Baptista, na bij de faculteit der Wis- en Natuurkunde tweemaal met goud te zijn bekroond.

Zijn studie volbracht hebbende en in 1821 gehuwd zijnde, werd hij tot predikant te Ecken-Wiel in de Betuwe beroepen, vanwaar hij in 1822 naar den Briel vertrok. In 1827 aanvaardde hij het predikambt te Zutphen, waar hij tien jaar lang een geacht en bemind leeraar was. Een ongelukkig toeval maakte in den nacht van 25 op 26 Apr. 1837 een einde aan zijn leven: te Rotterdam vertoevende voor het houden eener lezing, geraakten op de kamer van zijn hotel zijn kleeren in brand.

Bax vertaalde verzen uit het Duitsch van Heinrich Möwes. Zijn laatste gedicht, Het beste

[p. 93]

vaderland verbrandde met hem. Een bundel Nagelaten gedichten zag in 1838 door de zorg zijner vrienden te Zutphen het licht. Vóór in dien bundel vindt men het portret van den dichter.

Zijn portret is gelithographeerd door J.D. Steuerwald.

Zie: Boekzaal 1837, 636; Geld. Volksalm. 1838, 210; Nieuw Woordenb. van Nederl. Dicht. ten vervolge op Witsen Geysbeek, in voce, en Visscher en van Langeraad, Het Prot. Vaderl. (1907) I, in voce.

Zuidema