Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 3

[Witt, Cornelis de (2)]

WITT (Cornelis de) (2), geb. te Dordrecht 30 April 1545, gest. ald. 3 April 1622; zoon van Frans de Witt en Liduwi van Beveren (kol. 1453). Hij reisde in Frankrijk en Italië. Zijn politieke rol begint in 1575, wat bewijst, welke zijde hij in den strijd tegen Spanje gekozen had; ongetwijfeld zal hij in dien tijd Calvinist geweest zijn. In 1575 en daarna meerdere malen was hij schepen in zijne geboortestad; in 1581 lid van de veertigen; van 1586-1592, in 1597, van 1600-1602, 1606-1608, in 1612 en 1613, van 1618-1620 burgemeester. In den strijd tusschen Oldenbarnevelt en Maurits hield hij de zijde van den laatste, zooals de dordtsche regenten algemeen deden; Maurits achtte bij zijne rondreis door de hollandsche steden in 1618 het verzetten van de wet te Dordrecht, waar Cornelis toen burgemeester was, dan ook onnoodig. De stad committeerde hem meerdere malen ter Staten van Holland en in de Gecommitteerde Raden van het Zuiderkwartier. Van 1596-1599 was hij namens Holland gedeputeerd in de zeeuwsche admiraliteit en tegelijkertijd was hij lid van den Raad van Vlaanderen; toen woonde hij dus te Middelburg. In 1602 was hij gedeputeerde te velde namens de Staten-Generaal

[p. 1450]

bij het beleg van Grave. Een krijgsavontuur beleefde hij in 1576, toen hij, op weg naar Geertruidenberg, op den Biesbosch door spaansche vrijbuiters gevangen genomen werd; aan drie Dordtenaars onder dezen, die hij door een belooning en door belofte van pardon voor zich wist te winnen, had hij zijne invrijheidsstelling te danken. Nog komt hij voor als dijkgraaf van Mijnsheerenland. Hij huwde 2 maal: 1e. 28 Sept. 1568 met Johanna Heymans, bij wie hij elf kinderen had; 2e. 2 Sept. 1603 met Kornelia van Beverwijck. Onder zijne elf kinderen, van wie 5 jong gestorven, waren drie zoons: Andries (kol. 1448), Frans (geb. 14 Nov. 1586 en gest. 29 Maart 1615, die vele jaren in Frankrijk en Italië reisde, ‘uyt enkele lust’ in de medicijnen studeerde en ongehuwd bleef) en Jacob (2) (kol. 1455).

Een portret door J. van Ravesteijn bij de douairière Hoeufft van Velsen te 's Gravenhage, een ander portret in het Gemeente-museum aldaar.

Zie: Balen, alsvoren, 1318.

Japikse