[Hoff, Dirk van der]
HOFF (Dirk van der), de eerste nederlandsche predikant, die zich in de Zuid-Afrikaansche Republiek vestigde en daardoor de stichter werd der Nederd. Herv. kerk in Zuid-Afrika, werd in 1814 of 1815 te Dordrecht geboren en overleed 9 Oct. 1881 te Potchefstroom. Hij studeerde te Leiden, waar hij 12 September 1833 werd ingeschreven en werd zeven jaren later, door het Provinciaal kerkbestuur van Gelderland, tot de evangeliebediening toegelaten. Toen, na de weigering der kaapsche predikanten om tot hen over te komen de Emigranten Boeren, die in 1836, en volgende jaren, uit de Kaapkolonie, over de Oranjerivier en de Vaal getrokken waren, zich om predikanten naar ons land hadden gewend, werd hij in 1852, ofschoon hij reeds sedert 1845 tot een ander beroep was overgegaan, door tusschenkomst van prof. U.G. Lauts hoogleeraar aan het Instituut voor de Marine te Medemblik, die zich voor de Emigrante boeren veel moeite gaf en met hunne leidslieden in briefwisseling stond, in den loop van dat jaar te Potchefstroom, Lydenburg en Rustenburg, tot predikant beroepen en zette 5 November 1853 te Kaapstad voet aan wal. Ofschoon, naar men wil, v.d. Hoff reeds hier te lande was medegedeeld, dat zijne aanstaande gemeenteleden van de Kaapsche Synode onafhankelijk wenschten te blijven, stelde hij zich toch met dit lichaam in verbinding; onderteekende hare kerkelijke wetten, en stemde er in toe, dat hij door een harer predikanten, aan zijne nieuwe gemeente zoude worden ‘voorgesteld’ zooals men in Afrika voor bevestigen zegt, wat hem, toen zulks na zijne aankomst in de Zuid-Afrikaansche Republiek bekend werd, zoo groote moeilijkheden berokkende, dat hij ten slotte besloot om op zijn besluit terug te komen.
Zijn portret komt voor in den Jaargang 1908 van den Almanak voor de Nederd. Herv. kerk in Zuid-Afrika.
Men zie over hem: Nederl. Archief voor kerkgeschiedenis X, afl. 3. (art.: Een Nederlandsch predikant in Zuid Afrika), en behalve de daar genoemde geschriften: Mansvelt, Betrekkingen etc. 94, 98, 100 en 107 en Muller, Oude Tijden etc. 73 en 77.
de Savornin Lohman