[Egmond, Cornelis Scholl van]
EGMOND (Cornelis Scholl van), 21 April 1777 te Delft geboren, waar zijn vader rector der latijnsche school was, en 16 Dec. 1838 te Nijmegen overl. Hij studeerde te Leiden in de letteren, werd in 1799 als lit. hum. cand. tot 2de praeceptor der lat. school te Haarlem benoemd, waar hij het volgend jaar 1ste praeceptor en in 1803 conrector werd, en vertrok in 1809 naar Gouda als benoemd rector ald. Blind geworden, moest hij in 1819 op 42-jar. leeftijd ontslag uit die betrekking vragen. Hij vestigde zich toen metterwoon te Delft, waar hij zich met 't geven van privaatlessen onledig hield. Eenige opstellen en gedichten van hem vindt men in enkele tijdschriften van die jaren. Afzonderlijk werd uitgegeven: Redevoering ter gedachtenis van J. Nieuwenhuyzen, met de gezangen en dichtstukken bij deszelfs lijkfeest te Haarlem gevierd (Haarl. 1806).
Abraham S.v.E., de vriend van Hildebrand, was zijn zoon.