Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 2

[Rottiers, Bernard Eugène Antoine]

ROTTIERS (Bernard Eugène Antoine), 15 Aug. 1771 te Antwerpen geb., overl. 5 Juli 1858 te Brussel, was oorspronkelijk bestemd voor geestelijke en studeerde te Bornhem in het college der engelsche dominicanen 18 Sept. 1785 - 24 Aug. 1787, daarna aan de universiteit van Leuven. Zijn karakter was niet geschikt voor deze roeping en hij koos daarom de militaire loopbaan. In 1789 trad hij als cadet in dienst bij het regiment van Clairfayt om spoedig daarna onderofficier bij de jagers van Leloup te worden.

Bij Jemappes werd hij gekwetst, vertrok daarna naar Holland, alwaar hij door bemiddeling van den graaf van Wassenaar - Starrenberg een plaats kreeg als officier der mariniers. Toen Willem V in Jan. 1795 naar Engeland ontweek, vergezelde hij hem en bleef twee jaren te zijner beschikking.

In 1799 nam hij deel aan de landing der Engelschen in Noord-Holland en diende daarbij onder kolonel Mac Donald, den schrijver van het relaas dier expeditie. Bij Egmond aan Zee werd hij gewond. Vervolgens trok hij naar Spanje en diende daar onder generaal Moore. Onder Lodewijk Napoleon verkreeg hij eene aanstelling tot kapitein bij den generalen staf en hij stond in 1807 en 1808 onder het commando van maarschalk de Winter. Rottiers, die ook kunstliefhebber en kenner was, verkocht in die jaren verscheiden schilderijen aan koning Lodewijk Napoleon ten behoeve van het Koninklijk Museum. Hij teekende ook, want wij kennen een ex libris door hem, vervaardigd voor de boekerij van J.H. Hoeufft.

Einde 1808 werd hij gedetacheerd naar Rusland, met den rang van majoor in het corps kwartiermeesters in het gevolg van keizer Alexander. Zijn teekentalent kwam hem ook hier te stade bij het maken van militaire plannen en hij werd in 1811 bevorderd tot luitenant-kolonel. Na de herstelling der Oranje's verliet hij het russische leger als kolonel en werd in 1820 in dienzelfden rang door Willem I in het hollandsche leger overgeplaatst. Kort voordien had hij een wetenschappelijke reis ondernomen door Rusland en langs de Zwarte Zee. Deze geschiedde in opdracht des Keizers en de resultaten daarvan legde hij neêr in een 1820 te Brussel verschenen boek, getiteld: Itinéraire de Tiflis à Constantinople.

In 1825 kreeg hij van Willem I eene zending naar het Oosten. Als gevolg daarvan publiceerde hij in 1830 te Brussel: La Description des monu-

[p. 1239]

ments de Rhodes. Gedurende deze reis nam hij voor de fransche regeering de kust en havens op van Algiers. Toen de Franschen in 1830 besloten hadden tot de expeditie naar Algiers, bood Rottiers dit gouvernement zijne diensten aan, welke echter niet werden aangenomen. Rottiers deed toen in de Revue des Revues zijn plan voor de beraamde expeditie verschijnen.

Gedurende de belgische omwenteling nam Rottiers geen deel aan den strijd. Hij woonde toen te Antwerpen, waar zijne woning 23 Oct. gedurende het bombardement vernield werd. Zijne verzameling kunst en oudheden ging daarbij verloren. Na de scheiding van Holland en België woonde Rottiers, generaal geworden, te Brussel en leefde er van zijn pensioen. Zijne klassieke opvoeding was hem van veel nut; hij sprak de meeste talen van Europa vloeiend. Hij was gehuwd met Placida Millot, geboortig van Breda. Uit dit huwelijk sproten 6 kinderen.

Er bestaat een anonieme gravure van zijn portret en een steendruk van J. van Geuk.

Zie: van Doninck, Het voormalig engelsch klooster te Bornhem (Leuv. 1904) 483; Journal d' Anvers, 13 Juli 1852; E.W. Moes en E. van Biema, De Nationale Konst-Gallery (Amst. 1909); Part. Ber.

van Biema