Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 2

[Hamont, Albertus van]

HAMONT (Albertus van), Ord. S. Crucis, waarschijnlijk geb. te Hamont (België) of omstreken, overl. hoogstwaarschijnlijk te 's Hertogenbosch ± 1482, eerste prior van het kruisheerenklooster aldaar. Oorspronkelijk was dit het klooster der Bogarden, van wie de meerderheid in 1466 tot de orde der Kruisheeren overging. Spoedig echter moesten zich de Kruisheeren afscheiden van de in het klooster gebleven Bogarden en vestigden zich 7 Dec. 1467 voorloopig in een huis in den Mortel en in 1470 op de plaats, waar zij kort daarna hun klooster, later tevens de kerk van de H. Catharina, bouwden. Bij de belegering

[p. 544]

der stad in 1629 werd het klooster verwoest en werden de Kruisheeren verjaagd. Zij zochten eerst een toevlucht te Schijndel, vervolgens te Uden, in het vrije land van Ravenstein, waar zij zich - in het geheel nog 10 priesters - omstreeks 1650 voor goed vestigden onder het bestuur van Joannes Arnolds, die, sinds 1644 prior der 's Hertogenbossche Kruisheeren, aldus eerste prior werd van het klooster te Uden, waar hij 5 Mrt. 1662 overleed en in de parochiekerk werd begraven.

Vgl. C.R. Hermans, Annales Ordinis S. Crucis ('s Hertogenb. 1858) II, 321 vv., 328, 332, 336, 339, 343; W. Molius, Annales civitatis Buscoducensis 40, 43; B. Everswijn, B. Loeff en J.v. Balen, Hist. Chronol. Oppidi de Buscoducis 29, 41 (beide laatste hss. in de biblioth. v.h. Provinc. Gen. van N. Brab.).

Brandsma