[Eduard, eig. Edward]
EDUARD (eig. Edward, naar zijn oom, den koning van Engeland), hertog van Gelre, zoon van Reinald II uit diens tweede huwelijk met Alianora van Engeland; geb. 12 Mrt. 1336, overl. 24 Aug. 1371 en begr. te 's Gravendaal. Hij sloot zich tegen zijn broeder Reinald III bij de partij der Bronkhorsten aan en beoorloogde hem sedert 1350 bijna onafgebroken. Verscheidene verdragen werden tusschen de beide broeders gesloten, waarvan dat van 1353 onder meer aan Eduard voor zeven jaren het bewind over het hertogdom gaf, maar geen dezer was van bestendigen duur.
Op 25 Mei 1361 versloeg Eduard zijn broeder bij Tiel en zette hem gevangen. Zijne regeering verliep met het bestrijden der Heeckerens en met oorlogen tegen den graaf van Kleef. Sedert 1368 was hij verloofd met Catherina, dochter van hertog Aelbrecht van Beieren, ruwaard van Holland, en wilde in 1371 het huwelijk voltrekken. Vóór dien tijd snelde hij echter zijn zwager Willem hertog van Gulik, die met zijn halfzuster Maria gehuwd was, te hulp tegen Wenceslaus hertog van Brabant en hielp dezen verslaan bij Baesweiler (22 Aug. 1371); twee dagen later evenwel overleed Eduard aan een in den slag bekomen wonde, waardoor zijn broeder Reinald III weder op den troon kwam.
Auteursrecht onbekend